Przebieg:
1. Budzę się o 11. Lekki ból głowy to chyba efekt niewyspania (położyłam się ok. 4). Chwilkę leżę, w końcu wstaję i idę do łazienki.
2. Śniadanie.
3. Myję całą stertę naczyń i robię ogólny porządek. Zaczynam odczuwać pierwsze objawy odstawienia używki.
4. Miotam się po domu. Szukam jeszcze nieprzeczytanych czasopism i takowych nie znajduję. Usiłuję obejrzeć coś w telewizorni, jak zwykle bez skutku. Wciąż zagaduję dwie zaczytane siostry, narażając się na niemal natychmiastową zagładę.
5. Włączam techno i do rytmu skaczę na skakance jakieś 0,5 h. Rozkładam koc na trawie i ćwiczę brzuszki, później elementy aerobiku, mostek ze stania i co tam mi jeszcze przyjdzie do głowy. Sąsiadka w ogrodzie obok puka się w głowę.
6. W ramach odpoczynku układam się w pozycję lotosu i staram się skoncentrować na głębokim oddychaniu. Kuzynka stwierdza, że z moim kpiarskim uśmieszkiem nigdy nie będę dobra w jodze (a co ma piernik do wiatraka, hę?!)
7. Wchodzę do domu, włączam na cały regulator płytę z musicalu "Romeo i Julia". Smażę górę naleśników, śpiewając "Twój sen to śmierć, nigdy już nie zbudzisz się z tego snu". Naleśnik staje się adresatem wyznania: "Skąd przeczucie mam, skąd mam tę myśl, że jest pisany mi, że będę z nim?". Wbrew przewidywaniom ciasto nie warzy się i szyby nie pękają.
8. Wychodzę do ogrodu i kładę się na kocyku. Marzę o jakiejś nowej, ciekawej, porywającej książce.
9. Wracam do domu. Zasiadam do komputera.

Wnioski:
a) Dzień bez czytania jest ciężki, ale nie niemożliwy do przeżycia.
b) W przypadku uzależnienia od książek odwyk jest niewskazany.
c) Ćwiczenia i śpiew dają wiele satysfakcji, chociaż dzień byłby bardziej udany, gdyby występowały obok, a nie zamiast czytania.
d) Nadchodzący nowy rok szkolny, obfitujący w pasjonującą lekturę podręczników i notatek zwiastuje katastrofę... Ratuj się, kto może!
e) Zagłębienie się w nowiutką i z dawna wyczekiwaną lekturę będzie na pewno baaardzo przyjemne! :D