Autobiograficzna książka Elizabeth Wurtzel to bardzo oryginalne przedstawienie zmagań autorki z depresją, lękami i wewnętrznym cierpieniem. Dziękiz jej absolutnemu dystansowi do własnej osoby, otrzymujemy szczerą do bólu i pozbawioną wstydu historię bohaterki, opisującą jej życie od dzieciństwa aż po dorosłość. Bogaty język i błyskotliwy styl sprawiają, że rzecz czyta się bardzo przyjemnie. Ogromna wrażliwość i spostrzegawczość Wurtzel, dorastającej w rozbitej rodzinie i chronicznie niedostosowanej do życia, powoduje, że opowieść ta jest autentyczną diagnozą problematyki społecznej i prozy życia przełomu XX i XXI wieku.