Życie nastoletniej Lily to pasmo nieszczęść i smutku. Mieszkając z okrutnym ojcem, wspomina pierwsze lata dzieciństwa i matkę, która zginęła, gdy dziewczyna miała 4 lata. Lily nigdzie nie czuje się na swoim miejscu - ani w domu, w którym ojciec karze ją za najmniejsze przewinienia, ani w szkole, gdzie nikt jej nie akceptuje. Jedyną bliską jej osobą jest czarnoskóra niania, Rosaleen. Pewnego dnia obie wpadają w kłopoty i muszą uciekać z miasteczka. Trafiają do pszczelarni trzech kobiet. Tam zostają - uczą się pszczelarstwa, poznają techniki przygotowywania miodu i hodowania pszczół, pomagają w gospodarstwie. Jednak pobyt na farmie to dla Lily także okazja do ukojenia ran i poznania tajemnic z przeszłości.

Wszystkie rozdziały tej pasjonującej książki mają wspólny element - opatrzone są notkami o życiu i obyczajach pszczół. Losy owadów i ludzi łączą się w nieoczekiwany sposób. Te małe żyjątka - zupełnie jak ludzie - potrafią ranić, często dotkliwie, ale tak naprawdę potrzebują miłości i ciepła. Właśnie to jest największym atutem tej powieści - wszechobecne ciepło, atmosfera szczęścia i spokoju. A przecież nie brakuje w niej ważkich problemów, takich jak przemoc, rasizm czy śmierć. Jednak kobiety na farmie, przepełnione akceptacją życia we wszystkich jego aspektach, nie poddają się, lecz potrafią poradzić sobie w każdej sytuacji.

Można odnieść wrażenie, że to bardzo feministyczna literatura. Tak naprawdę jednak powieść Sue Monk Kidd można polecić każdemu. W lekki i bezpretensjonalny sposób przedstawia prawdziwe życie, jego problemy i radości. Daje nadzieję i pozwala na nowo uwierzyć w drugiego człowieka.