Czytajac tę książkę nie spodziewałam się, że aż tak bardzo mnie wzruszy. Przeczytałam już kilka książek poruszających temat obozów koncentracyjnych, ale ta odarta jest z wszystkich upiększeń. Autorka przedstawiła okrutną prawdę, która jest tym dobitniejsza, że pisarka obok opisów życia w obozie przedstawia poetyckie wręcz obrazy przyrody, wspomnień i marzeń, wprowadzając czytelnika w stan otępienia i totalnego szoku. Dodatkową rekomendacją tej książki może byc fakt, iż została ona dołączona do dokumentów podczas procesu hitlerowców w Norymberdze. Oprócz tego, że książka opisuje warunki życia i codzienny los więźnia, zostały w niej pokazane uczucia i emocje towarzyszące przede wszystkim kobietom różnych ras i narodowości oraz w różnym wieku, które pomimo tych różnic podejmowały każdego dnia walkę o kolejny dzień życia, wspólnie "organizując" jedzenie oraz przedmioty codziennego użytku.

Książkę polecam osobom dojrzałym i mądrym, ponieważ bardzo głęboko pozostaje ona w pamięci i może wyryć rysę w psychice osób niegotowych na tego typu lekturę.