"Szklany klosz" pomaga zrozumieć cierpienie, wyobcowanie i samotność człowieka wśród innych ludzi. Czasami "szkalny klosz" opada także na nas. Sęk w tym, by pomimo udręk psychicznych nie zapominać o dobrych chwilach i przyjaźni. To one przywracają nas na nowo, każdego dnia, do życia. Przywracają nas światu.

Nie jest to książka, którą czyta się z porywem i pasją. Wymaga pewnego zaangażowania i współ-odczuwania razem z bohaterką, w oderwaniu od własnych uprzedzeń czy też poglądów.

Mimo wszystko polecam... Dobro możemy poznać jedynie na tle zła. Nie inaczej.