właśnie skończyłam czytać "wstęga pawilonu" i muszę przyznać, że jestem wprost oczarowana tą książką; pokazuje jak człowiek potrafi być zapatrzony w siebie dopóki nie zobaczy cudzego nieszczęścia główną bohaterką jest Anna pewnego dnia postanawia rzucić szkołę z powodu własnych kompleksów; któregoś dnia sąsiadka zabiera ją do szpitala i tam Anna zaczyna widzieć życie przez całkiem inny pryzmat poprzez poznanie Janka odmienia jeszcze bardziej swoje życie na lepsze; zachęcam do przeczytania tej książki ponieważ odkryła przede mną wiele ciekawych z punktu psychologicznego spojrzenie na to jak człowiek potrafi zachowywać się w różnych sytuacjach