Użytkownik: cheechako 30.10.2005 13:30 napisał(a):
Odpowiedź na: "Stracone złudzenia" to j... | mariusz_ruchala Moim skromnym zdanie troche płytko sięga powyższa recenzja może to efekt uoglnień, próba zawarcia 600 stron w 5 linijkach tekstu przeciętnej długości:)Tytuł w tym przypadku jest niezykle adekwatny do treści, Balzac bez specjalnych sentymentów odziera idealne zapatrywanie na świat młodego "poety" z wszelkich złudzeń co do prawdziwego oblicza tego co widzi i tego w co wierzy, w świecie rządonym przez pieniądz nie ma miejsca na czułości co dobitnie wyjaśnia ksiądz Herrera.Najbliżsi mi jednak panowie z Biesiady, a mój ulubiony fragment tejże książki "Twardy jest Michał Chrestien. Twardy i zbawienny jak obcęgi dentysty. Michał widzi twoją przyszłość może teraz płacze nad tobą na ulicy" Pozdrawiam:)

Użytkownik: ulkowiec 28.09.2012 15:00 napisał(a):
Odpowiedź na: Moim skromnym zdanie troc... | cheechako Zgadzam się, że powyższa recenzja nie oddaje wszystkich wątków poruszonych w tej książce. Wg mnie to zbyt karkołomne i sama nie pokusiłabym się o pisemne "odmalowanie" tych wszystkich szczegółów...Ciekawa jestem, czy znajdzie się chętny?
Mnie w tej książce uderzyła naiwność Lucjana, czy Koralii. Jednak poznając ich losy dochodzimy do smutnych wniosków, że silniejszy wygrywa takie starcie. W tym momencie Balzac jest typowym realistą, gdy opisuje życie takie, jakie naprawdę jest.
Ciekawie też można porównać dzisiejszy świat mediów z tamtym, XIX-wiecznym. Narodziny dziennikarstwa i dzisiejsze "dzieci": magazyny, gazety, brukowce...Czy zmieniło się tak wiele?