Dodany: 28.06.2005 21:44|Autor: Laila

Redakcja BiblioNETki poleca!

Książka: Wodospad
Oates Joyce Carol (pseud. Smith Rosamond)

3 osoby polecają ten tekst.

Wołanie


Wodospad Niagara - brzmi magicznie... W końcu to największy wodospad na świecie. Oczyma wyobraźni widzimy ogromne masy wody, kropelki rozsiane w powietrzu, tęcze i tłumy turystów z aparatami fotograficznymi, cisnące się przy barierkach. Ale z tej powieści wyłania się zupełnie inny opis Niagary. Nie taki oczywisty, bardziej tajemniczy, mroczny.

Ariah wychodzi za mąż. Kogo to obchodzi, czy pasują do siebie z panem młodym? Ważne, że pochodzi on z porządnej rodziny. A najistotniejsze jest to, że Ariah zmywa z siebie hańbę starej panny. Szkoda tylko, że niemal natychmiast dotyka ją nowa hańba - po tragicznej nocy poślubnej staje się Panną Młodą Owdowiałą nad Wodospadem.

Od tamtej pory bohaterka czuje, że jest przeklęta. Zakłada rodzinę, osiedla się w Niagara Falls, ale wciąż czuje, że jej szczęście nie może być pełne. Przeczuwa, że któregoś dnia wszyscy jej bliscy odejdą od niej. Ariah i jej rodzinę dotykają kolejne tragedie, a wodospad wciąż przyzywa do siebie następne ofiary.

Czytając tę książkę, sami zaczynamy słyszeć wołanie Niagary. W spienionych falach czeka wytchnienie od krzywd i bólu, który sprawiają nam inni. Wystarczy tylko jeden krok, a żarłoczna woda natychmiast pochłonie nasz żywot, uwalniając od nieszczęścia nas... i oddając je innym w zwiększonej ilości. Chyba dlatego w powieści roi się od ludzi złych i szalonych, zamkniętych w sobie i cierpiących, neurotycznych i żałosnych. A jednak po lekturze pozostaje w nas nadzieja, wiara, że można słyszeć wołanie - i żyć.

Można czytać tę powieść na wiele sposobów. Jako sagę rodzinną, pełną poplątanych relacji międzyludzkich, gwałtownych uczuć i emocji, poczucia lęku i samotności, jako sugestywny opis sił natury, z którą nie wygra żaden człowiek, jako manifest ekologiczny... Piękny, poetycki i oryginalny styl Autorki sprawia, że powieść czyta się z przyjemnością, nie mając przy tym poczucia, że forma przerosła treść. Nie ma w tej książce ani kropli amerykańskiego lukru, a mimo to utożsamiamy się z jej bohaterami i odczuwamy silne emocje. I pragniemy pojechać nad wodospad i posłuchać...

(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.

Wyświetleń: 5364
Dodaj komentarz
Przeczytaj komentarze
ilość komentarzy: 3
Użytkownik: Tessa K 15.11.2007 14:02 napisał(a):
Odpowiedź na: Wodospad Niagara - brzmi ... | Laila
Gdybym mogła dałabym tej ksiązce 10. Po prostu rewelacja! Najbardzej zachwyca mnie opis psychiki bohaterki i jej dzieci. Swiat powieści zdaje się nam zupełnie autentyczny a, my czytając jesteśmy obok bohaterów, czasami jesteśmy bohaterami. Przepiękna powieść!
Użytkownik: cypek 15.03.2008 20:07 napisał(a):
Odpowiedź na: Gdybym mogła dałabym tej ... | Tessa K
Taka wysoka ocena.
Użytkownik: maggic 16.08.2008 15:12 napisał(a):
Odpowiedź na: Wodospad Niagara - brzmi ... | Laila
Nie pamiętam książki, przy lekturze której tak targały mną emocje - od strachu, przez złość, po nadzieję i ulgę. Znakomicie skonstruowana powieść, której bohaterów poznajemy tak naprawdę - można mieć wrażenie, że o samych sobie nie bylibysmy w stanie tyle napisać, opowiedzieć. I nie mam tu na myśli ludzkich historii, a "zaledwie" charakter i osobowość. Tym większy sukces Oates; bowiem jej bohaterowie nie są postaciami wyciętymi z papieru. To skomplikowane charaktery, złożone osobowości, które kochamy, nienawidzimy, wspieramy lub siłą woli próbujemy wyrzucić z kart książki. Identyfikujemy się z nimi, pragnąc udzielać rad, ostrzegać, chwalić i ganić. A po lekturze wracamy do nich, mając nadzieję, że w swej przyszłości zaznali więcej szczęścia.
Patronaty Biblionetki
Biblionetka potrzebuje opiekunów
Recenzje

Użytkownicy polecają:

Redakcja poleca: