Cóż, książki tego autora dosłownie "pożera się" w przeciągu kilkudziesięciu minut (chyba że ktoś posiadł umiejętność szybkiego czytania, wtedy czas się skraca). Ich długość sprawia, że nawet jeżeli książka nie zachwyca nas, to czytamy ją do końca i dzięki temu nasz sąd o niej może być - chociaż w niewielkiej mierze - sprawiedliwy.

Jeżeli chodzi o moje zdanie, to widzę w tym dziele duży potencjał na zbawienie świata. Rzadko zdarza mi się serdecznie śmiać czytając jakąś książkę, dlatego polecam ją ze względu na zabawne fragmenty. Oczywiście głębia książki nie ogranicza się do jej zabawności. Jest w niej coś magicznego, specyficznego, co sprawia, że jest ona lekturą obowiązkową dla każdego miłośnika dobrej książki. Co ponadto? W zabieganym świecie nikt nie ma czasu na czytanie książek. Tymczasem są jeszcze takie dzieła, dzięki którym nawet ci najbardziej zapracowani znajdą chwilę na przeczytanie czegoś, co może zmienić ich życie.

Jednak ja nie jestem zachwycona "Panem Ibrahimem...". Mój podziw wynika bardziej z przesłania niż z treści. A przecież nie mogę odmówić honorów tej książce - jakże krótkiej i jak bardzo treściwej...