Dopiero w XX w. wyszło na jaw, że Newton więcej czasu poświęcał alchemii niż fizyce i matematyce. Współcześni historycy są zdania, że alchemia była w siedemnastowiecznej nauce wszechobecna. Neal Stephenson w najnowszym "Cyklu Barokowym" odsłania przed czytelnikiem moment narodzin nowożytnej nauki i racjonalnego świata cywilizacji Zachodu.

Pierwsza część trylogii "Żywe srebro", wydana po raz pierwszy w 2003 roku, w Stanach Zjednoczonych osiągnęła sprzedaż ponad 500 tysięcy egzemplarzy, a prawa autorskie do cyklu sprzedano m.in. do Czech, Francji, Niemiec, Polski, Rosji, Wlk. Brytanii. W Polsce "Żywe srebro" zostanie wydane w trzech księgach.

Akcja trylogii rozgrywa się na przestrzeni 60 lat (1655-1714) niemal na całym globie. Angażuje dwory królewskie, myślicieli i filozofów, wynalazców i pisarzy, postaci historyczne i fikcyjne. Przez karty książki przewijają się wszystkie znaczniejsze osobistości siedemnasto- i osiemnastowiecznej Europy i Ameryki: nie tylko Newton, i Leibniz, ale także John Locke, Robert Hooke, Robert Boyle, Christiaan Huygens, Czarnobrody, cała rzesza królów i książąt, a nawet siedmioletni Ben Franklin. Pełno tu pojedynków i pościgów, lecz nie brak także opisów systemów filozoficznych, rekonstrukcji powstania rachunku różniczkowego i teorii Newtona.

"Żywe srebro" opisuje losy geniuszy i niepowtarzalnej grupy siedemnasto- i osiemnastowiecznych wagabundów w tym punkcie historii, gdy jeszcze nie było przesądzone, jak ukształtuje się nowożytna „nauka” i „ekonomia”. Stephenson skupia się na odnalezieniu prawdziwych fundamentów cywilizacji XXI w., zbudowanej dzięki racjonalnemu opisowi rzeczywistości narzuconemu właśnie w epoce baroku przez ludzi typu Newtona czy Leibniza. Dzięki temu stajemy się naocznymi świadkami otwarcia umysłów ludzkich na nowy, innowacyjny sposób oceny rzeczywistości oraz pojawienia się nowych idei i prądów filozoficznych, które ukształtowały współczesną cywilizację Zachodu.

[Mag, 2005]