"Tajemnicę "cudnej mieszczki" udało mi się odsłonić dopiero po kilku latach, kiedym na tyle już dorósł, że ojciec dał mi do przeczytania kilka swoich historycznych powieści. ...Kiedym otworzył pierwszą z nich, tytuł jej tak mię zadziwił, że aż przetarłem oczy, aby móc go powtórnie przeczytać. Nic jednak nie pomogło, czytałem wyraźnie: CUDNA MIESZCZKA obrazek warszawski z wieku XVII. Zaintrygowany, zasiadłem natychmiast do dokładnego przejrzenia całej tej interesującej mię książeczki i już po kilkunastu minutach wiedziałem z całą pewnością, że mam przed sobą autentyczną historię naszej złotowłosej i niebieskookiej lalki, ba! - że mam przed sobą historię pięknej patrycjuszki warszawskiej, Barbary Szeliżanki...

[Książnica Polska, 1949]