"U Gombrowicza nie ma rozróżnienia na ja iświat, na prawdę i fałsz, wolność i konieczność - jestem ja wchłaniający w siebie zewnętrzne i jedynie przez formę tego wchłaniania określany" (W.Karpiński)

Kosmos dla narratora tej powieści to zespół aluzji domagających się odczytania. Z tego założenia wynika śledztwo, które przewija się przez kolejne stronice książki. Główny bohater Witold i jego alter ego Fuks wspólnie odkrywają "mroczną" tajemnicę zakopiańskiej okolicy. Zapowiada się na niezły kryminał. Po części tak właśnie jest. Poprzez powieszonego wróbla, kolejne tajemnicze znaki i sygnały bohaterowie próbują dociec istoty zagadki. Efekt tej detektywistycznej pracy jest zaskakujący. Tajemnicza zbrodnia, seksualne podteksty, obsesyjne pragnienie ust, wbijania i wieszania... Do tego niesamowite bergowanie, którego znaczenie musi odkryć sam czytelnik. Razem z Witoldem odkrywamy kosmos zdarzeń. Co z tego wynika? Jaki jest KOSMOS Gombrowicza? Zapraszam do lektury. :)