Użytkownik: alicja225 02.06.2011 14:24 napisał(a):
Odpowiedź na: Tytuł mógłby wskazywać, ż... | asiaj1 Pozwolisz, że zacytuję kilka zdań, które w ten czy inny sposób zwróciły moja uwagę.

"To dziwne- powiedział Lentz po chwili- dlaczego stawia się pomniki wszelkim możliwym ludziom... Dlaczego nie postawi się
raz pomnika księżycowi albo kwitnącej śliwie." [1]

"Urodzić się głupcem to nie wstyd. Wstyd tylko głupcem umierać." [2]

"A więc na zdrowie!- obwieścił.- I żeby nasze dzieci miały bogatych rodziców." [3]

"Miłość jest cudowna. Ale dla jednego z dwojga zawsze trwa za długo. A ten drugi zostaje wtedy sam i tak brak mu
tamtego, że może oszaleć. -Rozumiem- powiedziałem.- Ale bez miłości człowiek jest też właściwie trupem na urlopie." [4]

"(...) Do takiej sukni potrzebny ci jest inny mężczyzna. Gość z pieniędzmi.
Zaśmiała się.
-Kiedy mężczyźni bogaci są przeważnie okropni, Robby.
-Ale pieniądze nie, co?
-Nie. Pieniądze nie są okropne.
-Tak właśnie myślałem.
-Czy nie jesteś tego samego zdania?
-Owszem. Pieniądze nie czynią człowieka szczęśliwym, ale niezwykle uspokajają." [5]

"Właściwie to okropny wstyd, że człowiek chodzi po ziemi, tak strasznie mało wiedząc o niej. Nie znam nawet tych kilku
głupich nazw.
- Nie martw się, kochanie. Znacznie większy wstyd, że człowiek nie wie, po co właściwie chodzi po tej ziemi. Wobec tego
kilka nazw więcej lub mniej naprawdę nic nie znaczy." [6]

"Jak tu pięknie! Od paru lat nie miałem okazji zobaczenia wsi. Mam dwa samochody, dziesięciopokojowe mieszkanie i dość
pieniędzy- ale co z tego? Cóż to wszystko znaczy wobec letniego poranka na wsi! Praca, ponura pasja, która nas opanowuje,
łudząc nadzieją, że później, kiedyś, będzie inaczej. Ale nigdy nie będzie inaczej. Zabawne, co to człowiek wyczynia ze
swoim życiem." [7]

"To irlandzki terier, pierwsza klasa. bez feleru. A do tego ma taki rodowód, że nie radzę ci do niego zaglądać, bo
musiałbyś się za każdym razem kłaniać, zanim przemówisz do bydlaka." [8]

"Leciał samotny i piękny przez jasne, wysokie, samotne niebo, niby cudowny ptak tęsknoty ze starej bajki." [9]

"Siedzieliśmy w milczeniu. I cóż mieliśmy mówić? Za wieleśmy wspólnie przeszli, żeby uciekać się do mdłego lekarstwa
pociechy." [10]

"Kiedy mnie ogarnia smutek i już nic nie rozumiem, powiadam sobie, że lepiej jest umrzeć, kiedy człowiek chce jeszcze żyć,
niż umierać wtedy, kiedy człowiek chce już tylko umrzeć." [11]



[1] Erich Maria Remarque, Trzej towarzysze, Tłumaczył Zbigniew Grabowski, Wyd Czytelnik, Warszawa 1990, str 48
[2] Tamże, str 59
[3] str 63
[4] str 87
[5] str 149
[6] str 178
[7] str 203
[8] str 232
[9] str 273
[10] str 347
[11] str 376.