Dodany: 24.10.2003 16:34|Autor: recenzja
Małość Ottona i mądrość Gerberta, których świat nie zaakceptował
Powieść trudna, bo nowatorska w formie i problematyce. Posągowy Otton III, jakiego znamy z kart historii, wielki wizjoner nowego Imerium, u Parnickiego co dzień zmaga się ze swymi słabościami; żyje z piętnem pochodzenia greckiego, bo każe nazywać się Rzymianinem, traktowany przez Niemców jak mieszaniec i odmieniec. Nękany fantazjami erotycznymi pozwala uwodzić się tajemniczej kobiecie, która może przywieść go do zguby...
Pamięta zbrodnie na swym ojcu z dzieciństwa, zbrodnie uczynione z polecenia matki. Próbuje narzucić swą wolę papieżowi, który okazuje się być człowiekiem wyprzedzającym mentalność swej epoki. Gerbert, uczony i mądry, z duszą wynalazcy, stale oskarżany jest o pakty z diabłem. Otton także wierzy w diaboliczne moce papieża, wierzy nawet na łoży śmierci.
Świadkiem wydarzeń roku tysięcznego stał się mnich irlandzki - Aaron, także nie akceptowany przez społeczeństwo, które jeszcze nie wierzy, że można żeglować po morzu. On to zwiedza ten wielki Rzym i odkrywa sekrety Arabów.
W tle wydarzenia historyczne podporządkowane biegowi zdarzeń bohaterów.
(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.