"Zbrodnia i kara" Fiodora Dostojewskiego jest uważana za pierwszą powieść psychologiczną. Bodźcem do jej napisania były drastyczne przeżycia autora podczas odbywania katorgi. Głównym bohaterem powieści jest biedny student Raskolnikow, niezwykle inteligentny i utalentowany. Raskolnikowa poznajemy w momencie, gdy z powodu ciężkiej sytuacji materialnej musi zrezygnować ze studiów. W tym czasie wysuwa niebezpieczną koncepcję o wyższości jednych ludzi nad innymi, o poświęceniu na rzecz wyższych ogólnych celów. Chęć sprawdzenia swoich idei doprowadzi Raskolnikowa do tragicznych posunięć...

Mistrzowska kreacja portretów psychologicznych bohaterów "Zbrodni i kary" sprawia, że ważniejsza od samych bohaterów jest analiza ich zachowań, cechy charakteru i współzależności pomiędzy poszczególnymi postaciami. Autor nie ocenia poczynań bohatera, pozwalając wyrazić mu każdą, nawet najbardziej brutalną czy bezpodstawną myśl. Bardzo brutalne przedstawienie ówczesnej rzeczywistości. Akcja utworu rozgrywa się w Petersburgu, który jest ukazany jako "miasto-upiór": brudne, zaniedbane, niebezpieczne. Społeczeństwo ukazane jako pozbawione skrupułów moralnych, zdemoralizowane. Nieliczne jednostki pozytywne wyróżniają się z tego tłumu: siostra Raskolnikowa Dunia czy student Razumichin.

Powieść bardzo rozbudowana, wielopłaszczyznowa, wielowątkowa. Powieść pozostawiająca niezatarte wrażenie. Gorąco zachęcam do lektury, szczególnie tych, co darowali sobie w szkole średniej.