Powstało wiele ważnych literackich świadectw z obozów zagłady, jednak "Los utracony" jest na ich tle książką wyjątkową. Kertész przedstawił grozę obozowego życia z autobiograficznej perspektywy ufnego chłopca, który wszystko, co go spotyka, przyjmuje z prostotą - i z prostotą o tym opowiada. Właśnie powściągliwość czyni tę powieść tak wiarygodną i przejmującą. Pozbawiona patosu relacja, odsłaniająca mechanizmy masowych zbrodni ubiegłego stulecia, została uznana za jedno z arcydzieł literatury światowej.


"»Los utracony« to arcydzieło maski, którą nałożył autor, aby opisać Zagładę oczami dziecka. Trudno pojąć, jak udało mu się wcielić w swojego bohatera, jak mógł na chwilę »zapomnieć«, »nie wiedzieć«, a właściwie »ukryć« swoją wiedzę o tym wszystkim, co już przecież wiedział, pisząc; jak to możliwe, że nie zadrżał mu głos na kilka stron, na parę słów przed tym, co za chwilę miał wypowiedzieć. To niewątpliwa tajemnica tej przepięknej literacko, a zarazem chłodnej i pisanej jakby bez emocji powieści".

Paweł Dudziak, "Tygodnik Powszechny"


[Wydawnictwo W.A.B., 2010]