"Kacper Słomka, student filologii polskiej i historii na Uniwersytecie Wrocławskim, debiutował w 2016 r. tomikiem »Biel i Czerń« wydanym przez wydawnictwo Sowello, od 2017 r. jego wiersze i prozę publikowała »Gazeta Obywatelska«. Jego wiersze przepojone niepokojem o ludzki los oraz lękami nowej cywilizacji, poszukują ratunku w kulturze i historii, często odwołują się do wielkich ksiąg biblijnych i dzieł artystycznych geniuszy minionych epok. Poeta zmaga się z podstawowymi problemami aksjologicznymi swojego czasu. W postawie filozoficznej przypomina twórców dekadentyzmu i katastrofizmu, mistrzów moralnej rozpaczy, wieszczących zagładę pamięci, a więc i tradycji. Zmaga się z podobnymi demonami zła, z którymi zmagał się Charles Baudelaire, widzący np. ziemię, która »zmienia się w więzienie«. Z kolei Kazimierz Przerwa Tetmajer rozdzierał szaty, pisząc, że: »smutek, zniechęcenie są treścią mojej duszy«. Gdzieś tam dalej pojawia się Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy), a także Józef Czechowicz. Jest z tego ciemnego labiryntu jednak wyjście. I tym wyjściem jest właśnie twórczość, piękno zawarte w duszy człowieka, bogactwo myśli i błysk metafory".

Stanisław Srokowski


[Wydawnictwo Magna Polonia, 2021]