"»Pies gończy« czytelnika nie tylko goni, tropi, oszczekuje, ale nade wszystko wyprowadza ze strefy komfortu. Nad tymi wierszami nie przechodzi się ze spokojem. One mają w sobie szczęk, szelest, wizg, poszept, podźwięk, pogwar. Hrynacz, stojąc na krawędzi (nie tylko słowa), opowiada pozór życia, tę »wielorazową marę«. Bo kiedy »supła się pętla na końcu zgonionej nocy« i »tylko pohukuje z piętra złudny ton«, pozostajemy w obłędzie awatarów, postów, linków, screenów, multiplikacji cyfrowego obrazu, gdzie »ciało oddzielone od duszy«. A stąd już blisko do końca świata. To przekonanie raz w tonie idyllicznym, a innym razem w konstatacji natury filozoficznej boleśnie doskwiera. »To będzie dzień tysiąca burz i tysiąca jeden nawałnic. To będzie dzień zmierzchu«. Czytelniku - czytasz te wiersze na własną odpowiedzialność, bo jak mówi poeta: »Z kim przestajesz, takim umierasz«".

Beata Patrycja Klary


[Wydawnictwo Forma, 2021]