Charyzmatyczne pisarstwo Hrabala w tej oto książce może nam się ukazać w całym swym kolorycie. Dla mnie jest to podsumowanie całokształtu twórczości tego pisarza, zarówno pod względem stylu pisarskiego, jak i treści.

Książka ta jest udokumentowaniem życia Hrabala,j est to autobiografia napisana z jakże ciekawej strony. Bohumil H. opisuje siebie z punktu widzenia własnej żony, Eliški. Drugi tom tej książki, pt."Vita Nuova", jest w całości napisany bez użycia znaków interpunkcyjnych. Rozbudowane zdania, czasami nawarstwione taką ilością anegdotek, że można się w tym pogubić, są dla mnie najbardziej charakterystyczną cechą pisarstwa autora "Wesel w domu".

Czytając tę książkę można odnieść wrażenie, że Hrabal nie jest wielkim autorem. Pisze tak, jakby jeżdził w Wielkiej Pardubickiej na ślepym koniu. Jeżeli uczepi się jednego, niezbyt nawet frapującego tematu, ciągnie go dalej, tak jakby była to najważniejsza część tej książi. Ale to jest urok jego dzieł...

Hrabal jest świadom swoich niedoskonałości, zarówno pod względem pisarskim (słabo radził sobie z gramatyką) jak i życiowym (zamiłowanie do alkoholu). Dokonuje subiektywnej oceny, wysługując się żoną. Może to niezbyt akuratne, ale na pewno ciekawy zabieg literacki.

Dla mnie, jako stawiającego pierwsze poważne kroki w świecie literackim człowieka, starcie z Hrabalem okazuje się ciężką potyczką. Ale miło jest przegrać z czempionem, z doskonałością, nawet jeśli jest ona po trzech piwach i pisze to wszystko na swojej szrajbmaszynie marki "Perkeo"...