Dama Honor Harrington wraca do czynnej służby w RMN. Podejmuje swoje obowiązki... i po raz pierwszy, odkąd ją poznaliśmy, ponosi klęskę. Przez przeważające siły wroga zostaje zmuszona do poddania okrętu i wraz z całą załogą trafia do niewoli. Jednakże rola jeńca wojennego nie jest jej pisana - jako więzień Urzędu Bezpieczeństwa wraz z grupką podwładnych trafia na pokład krążownika Tepes, flagowej jednostki Cordelii Ransom, szefowej UB. Zamknięta w celi, upokarzana przez klawiszy, coraz bardziej zbliża się do więziennej planety zwanej Piekłem, gdzie ma zostać wykonany wydany na nią wyrok śmierci.

Choć przyszłość nie nastraja optymizmem, królewscy oficerowie nigdy się nie poddają.

Kolejna tom historii Honor Harrington jest wyraźnie grubszy od poprzednich. Z jednej strony jest to zaletą, gdyż wystarcza na dłużej, z drugiej zaś wadą - ujawniają się wszystkie typowe choroby długich cykli, między innymi przegadanie i mnożenie wątków.

Tłumaczenie tradycyjnie woła o pomstę do nieba, wszystkie moje uwagi dotyczące wcześniejszych tomów pozostają aktualne.

Pomimo wszystkich wad, książka ta ma coś w sobie, co sprawia, że czyta się ją całkiem przyjemnie. Jednakże z czystym sumieniem mogę polecić ją jedynie fanom Honor Harrington.