Carla Bruni - piękna Włoszka, która pokochała Francję i francuską kulturę nagrała intrygująco delikatną piosenkę o .. no właśnie o czym, o tym że kultura jest jedna .... że świat jest jeden, że wszędzie żyją nasi przyjaciele i znajomi.... a na nasze smutki, bez względu, czy jesteś z Hong Kongu czy Londynu, co jesz, palisz i jak się ubierasz, gdy źli ludzie uderzają w histeryczne tony dyskryminacji, szowinizmu i rasizmu, zawsze spróbuj niepozornej francuskiej piosenki ... takiej démodée ......
Piosenka została napisana po francusku i angielsku, a oba języki przeplatają się. Jej tytuł to "Little French Song"

https://www.youtube.com/watch?v=MNyhV3nOO-o

Quand tout va mal
When life goes wrong
Try for a little French song
French songs are maybe démodées
Mais si douces à fredonner
French song are tender à l'envie
Nostalgique à l'infini

Et quand on ne sais plus
Whever to belong
Try for a little French song
French song will take you to Paris
To Pigalle ou l'pile Saint Louis
French song are dancing sous la pluie
De Bastille aux Tuleries

Because we have de quoi frimer
We have Brassens Brel and Ferré
We have Boris Vian, Barbara
Gainsbourg, Trenet, Prevert, Cosma
Because we have de quoi choisir
We have Aznavour, Reggiani
Bécaud, Nougaro, Moustaki
Edith Piaf, Cloclo and Johnny

Oui oui oui oui
Bien sur ce n'est pas Duke Ellington
Ce n'est pas Elvis ni Jackson
Ce n'est pas Fitzgerald ou Armstrong
C'est just a little French song
Mais quand le chagrin reste too long
Moi je chante une little French song

Because we have de quoi frimer
We have Brassens Brel and Ferré
We have Boris Vian, Barbara
Gainsbourg, Trenet, Prevert, Cosma
Because we have de quoi choisir
We have Aznavour, Reggiani
Bécaud, Nougaro, Moustaki
Edith Piaf, Cloclo and Johnny

Oui oui oui oui
Et qu'on soit de Londres ou de Hong Kong
Qu'on soit trois feuilles ou shu-bang
Qu'on soit djellabah ou sarong
Try for a little French song
Quand les méchants sonnent leur gong
Moi je chante une little French song

Dokładne tłumaczenie można znaleźć na Tekstowo https://www.tekstowo.pl/piosenka,carla_bruni,littl​e_french_song.html

Czy tylko piosenka francuska jest "démodée" ... a co z literaturą francuską, francuskim filmem i z Paryżem.

Kocham Cię Francjo .... miałem tak napisać 14 sierpnia w Twoje Święto Narodowe .... i być wtedy na Placu Bastylii i pod Łukiem Triumfalnym .... odwiedzić znowu Gare du Lyon (Dworzec Lyonski), gdzie Elizabeth Hadley Richardson, pierwsza żona Hemingway'a zgubiła w grudniu 1922 roku walizkę z rękopisami jego opowiadań (jechała wtedy spotkać Ernesta Hemigway'a w Genewie). Walizka ta nigdy się nie odnalazła - zawsze na "pchlich tragach" w Paryżu przeglądam stragany z listami, rękopisami, może ktoś przyniesie tam walizkę Hemingwaya ... Albo włóczyć się po Belleville (20-ty arrondissement), gdzie urodziła się Edith Piaf i tam zaczęła śpiewać ... szukać śladów bohaterów Cortazara Gra w klasy (Cortázar Julio) w Dzielnicy Łacińskiej (5-ty i 6-ty arrondissement) i Diuny Barnes na Placu Place Saint-Sulpice Ostępy nocy (Barnes Djuna) .... i mojego ulubionego noblisty, urodzonego w Paryżu Patricka Modiano Perełka (Modiano Patrick) .... wędrować wzdłuż wybudowanego przez Napoleona Kanału Saint-Martin, gdzie po rewolucji bolszewickiej osiedlali się "biali" emigranci (w malarycznych 10-tym i 11-stym arrondissement) - mieszkała tam Marina Cwietajewa, i krótko Iwan Bunin .... z tych dzielnic pochodziły kochanki i prostytutki Henry Millera w Zwrotnik Raka (Miller Henry).... usiąść na trawie i przyglądać się grze w kule, na pięknym (jak z XVII wiecznego sztychu) Plac des Vosges (luksusowy i reprezentacyjny 3-ci i 4-ty arrondissement), jest to również ulubiony plac bohaterów Śmierć Artemia Cruz (Fuentes Carlos) ..... podróżować do kresu nocy na Placu Clichy, gdzie młody student medycyny Bardamu, zgłosił się na ochotnika do armii w 1914 roku Podróż do kresu nocy (Céline Louis-Ferdinand (właśc. Destouches Louis-Ferdinand)) .....
wybrać się na spacer do Lasku Bulońskiego (unikać niektórych jego dystryktów wieczorem, chyba że chcemy zgłębiać "ostępy nocy"), gdzie w 1910 roku rozkwitała miłość Anny Achmatowej i włoskiego malarza Amadeo Modigliani (zmarł w Paryżu w 1920, na gruźlicę w wieku zaledwie 36 lat) .... ...... zostawił śmiałe akty Anny i pił razem z nią absynt ....

O wierzch powozu zahaczyłam piórem,
W oczy spojrzałam mu – i serce drgnęło,
Przejęte nagle jakimś dawnym bólem,
Chociaż nieszczęścia przyczyn nie pojęło.

Pod stropem nieba i chmur skłębionych
Wieczór żałością skuty cichą.
I niby tuszem nakreślony
Buloński Lasek ze starych sztychów.

Benzyny woń i bzu aromat,
Spokój, co czujną drga udręką…
On znowu dotknął moich kolan
Prawie nieczułą, obcą ręką
Poezje [WL] (Achmatowa Anna (właśc. Gorienko Anna))

... niestety absyntu nie można dzisiaj serwować w paryskich restauracjach i barach .... ale czasami .... gdy jestem w Paryżu i czuję ten gorzki smak smutku i żalu, czyżby absynt - nie, to tylko calvados ulubiony trunek bohaterów Łuk Triumfalny (Remarque Erich Maria (właśc. Remark Erich Paul)) ... no i jeszcze hotel Ritz na Placu Vendôme
...to tutaj zatrzymała się księżna Maria Bilińska w Sława i chwała: Tom 1 (Iwaszkiewicz Jarosław (pseud. Eleuter))
"Bilińska mieszkała na placu Vendome w hotelu Ritz, starał się z nią jak najrzadziej widywać, ale tego dnia obiecał zjeść z nią śniadanie, musiał więć jechać. Wsiadł do metra na stacji St.-Michel. Na drugiej stacji (metro przejeżdżało tutaj pod Sekwaną i zawsze miał dziwne uczucie myśląc, że rzeka przepływa mu nad głową), na Chatelet, przesiadał się na inną linię idącą ku Porte Maillot. O tej godzinie wielkiego tłoku nie było, ale jednak w wagonie, do którego wsiadł, stało sporo ludzi." [1],
tutaj miał również swój apartament Marcel Proust, gdy pisał "W poszukiwaniu straconego czasu" W stronę Swanna (Proust Marcel) .... i z tego hotelu Księżna Diana wyruszyła w swoją ostatnią podróż 31 sierpnia 1997 tuż po północy (o 00:26 samochód Mercedes-Benz S 289, którym jechała uderzył w 13 filar tunelu Alma przy moście Pont de l’Alma nad Sekwaną, łączącego 7-my i 16-sty arrondissement) ......
więc piję dzisiaj , zdrowie francuskiej literatury i piosenki, francuskiego filmu i magicznego Paryża i moich francuskich przyjaciól..... białym muszkatem (specjalnie kupiłem), ulubionym winem dzielnego muszkietera d'Artagnana, idola mojego dzieciństwa Trzej muszkieterowie (Dumas Aleksander (ojciec; Dumas Alexandre))

[1] Jarosław Iwaszkiewicz, "Sława i chwała" t.1., wyd. Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, 1998, s. 414.

Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu