Nakładem wydawnictwa Kultura Gniewu ukazała się właśnie najnowsza, czwarta już odsłona znakomitego, biograficznego cyklu komiksowego "Arab przyszłości”. Odsłona najobszerniejsza ze wszystkich dotychczasowych, gdyż licząca sobie ponad 280 stron. Komiks ten nosi tytuł "Dzieciństwo 1987-1992". Zapraszam do poznania recenzji tej pozycji.

Jak wskazuje sam tytuł, mamy przyjemność poznać tu kolejne lata z życia autora tej serii - Riada Sattoufa. Wyrósł już z małego chłopca na ciekawego świata nastolatka, którego rodzinne życie jest tyleż barwne, co i niełatwe. Oto małżeński kryzys pomiędzy ojcem Syryjczykiem i matką Francuzką pogłębia się z dnia na dzień. Efektem jest wyjazd kobiety z dziećmi do rodzinnej Francji, gdyż jej małżonek wykazuje się coraz większym islamskim fanatyzmem. Po pierwszych początkowych trudnościach Riad zaczyna się odnajdować w bretońskiej codzienności, ale wtedy przyjeżdża jego ojciec - Abdel-Razak, co znów odmieni życie całej rodziny...

Riad Sattouf kontynuuje swoją klimatyczną, autobiograficzną opowieść o życiu na styku dwóch kultur - islamskiej i europejskiej. Opowieść ubraną w szaty komediodramatu, który z jednej strony przedstawia nam rodzinne i młodzieńcze losy głównego bohatera, zaś z drugiej obrazuje światowe przemiany na przełomie lat 80. i 90., które w jakże wielkim stopniu dotknęły obszar Bliskiego Wschodu. I jest tu humor, są wielkie emocje oraz nie brakuje mądrości o ludzkim losie, a wszystkiego mamy więcej, aniżeli zazwyczaj.

Scenariusz komiksu przybiera raz jeszcze postać chronologicznej relacji autora, który prowadzi nas przez kolejne lata swojego życia i jego rodziny. To m.in. wyjazd ojca do Arabii Saudyjskiej i jego powrót z niezwykle ortodoksyjnym nastawieniem do islamu, przeprowadzka do francuskiej Bretanii i konieczność ponownej asymilacji, czy też wreszcie rodzinna podróż, która przyniesie sobą zaskakujące skutki. To także proza życia z chorobami, nowymi znajomościami i pierwszymi zauroczeniami, w którą zawsze wpisuje się kwestia wiary. Jest ciekawie, klimatycznie i zabawnie, choć często jest to gorzki śmiech...

Ten tom wyróżnia się z całej serii tym, że w znacznie większym stopniu ukazuje różnicę życia w świecie Bliskiego Wschodu i Europy Zachodniej, właśnie z perspektywy tego drugiego miejsca. To ciekawe spojrzenie, które w mej opinii ukazuje w jeszcze większym stopniu dramat głównego bohatera - człowieka, który musi zdecydować, kim jest i kim chce być. To również wyraźne rozgraniczenie pomiędzy dzieciństwem i dorosłością, po przekroczeniu którego wszystko będzie już zupełnie inne, mniej zabawne, a bardziej realistyczne.

Tradycyjnie oczarowuje nas szata ilustracyjna tej opowieści, którą stworzył również sam Riad Sattouf. To prostota, oszczędność kreski i wyraźny motywy komicznej karykatury, a jednocześnie niezwykle przyjemne, klimatyczne i humorystyczne rysunki, które od pierwszego spojrzenia wywołują na naszych twarzach tyleż ciekawość, co i uśmiech. To także dobre kadrowanie, specyficzna warstwa kolorów i jak zawsze efektowne wydanie komiksu, o które zadbała Kultura Gniewu. I niewątpliwie jest to wciąż ten sam ilustracyjny klimat i charakter, za który pokochaliśmy ten cykl.

Trudno jest mi jednoznacznie określić, dla kogo jest ta komiksowa opowieść… Z pewnością dla dorosłego odbiorcy, który lubi historie o zwykłym życiu zwykłych ludzi, wplątane w wielkie, światowe zmiany. Jednocześnie jest to jednak także znakomita oferta dla młodzieży, gdyż w dużej mierze opowiada ona właśnie o sprawach nastolatków. Wreszcie tytuł ten zachwyci czytelników pasjonujących się kwestiami Bliskiego Wschodu i wiary islamskiej, której poświęcono tu również wiele miejsca. Tym samym mogę chyba stwierdzić, że jest to idealna pozycja dla bardzo szerokiego grona czytelników, co mówi wiele o jej uniwersalności.

Lektura tego komiksu bawi, nierzadko wzrusza i porusza, ale też skłania do wielu ważnych przemyśleń – m.in. tego, jak bardzo zmienił się świat na przestrzeni ostatniego półwiecza, a tym samym i nasze spojrzenie na Bliski Wschód i jego mieszkańców. Taki właśnie jest „Arab przyszłości” – wielowymiarowy, czasami nieco kontrowersyjny, ale zawsze piekielnie intrygujący. Dlatego też cieszmy się tą serią i tą jej najnowszą odsłoną, gdyż na kolejną przyjdzie nam zapewne poczekać kilka lat. Polecam – naprawdę warto!