Tak jak prowadziłem bój okrutny z Wielkim Siedemnastakiem i nie dokończyłem go, gdyż wciąż pozostał mi Proust, Tołstoj i Biblia, tak by życia nie marnować na oczekiwanie, dorzucam do niego kolejnego siedemnastaka, co daje wraz z nieprzeczytanymi Wielkiego Dwudziestaka.

4. Księga niepokoju napisana przez Bernarda Soaresa (Pessoa Fernando)
Pozostało mi ok. 30%, Pessoa snuje fantazje na temat biografii bez faktów i stwarza heteronim, fikcyjną biografię pisarza numer 1 - Bernardo Soaresa. Pessoa stworzy takich heteronimów jeszcze kilku, ale Soares jest tym najbardziej znanym, to pomocnik księgowego w Lizbonie w latach 20. i 30. XX wieku. Soares jest w zasadzie kronikarzem współczesności - Portugalia nie uczestniczyła w II wojnie światowej, a Salazar doszedł do władzy w 1932 r., więc nie licząc przerwy na jego dyktaturę trwającą do 1968 r. można mówić, że Portugalia weszła we współczesność z falstartem, ale już się nie zatrzymała.
Zarówno styl, problemy, jak i tematyka opisywanego przez Soaresa fikcyjnego urzędnika jest kwintesencją życia w XX i XXI wieku w czasach pokoju - szarzyznę życia wypełniają spacery po mieście, przesiadywanie w kawiarni lub podróż komunikacją miejską. Soares nigdzie nie wyjeżdża, tak jak Pessoa rodzi się i umiera w Lizbonie.

5. Absalomie, Absalomie... (Faulkner William) Saga faulknerowska jest tak zawiła i rozciągnięta w czasie, że mimo niewielkich rozmiarów, załączonej chronologii i indeksu nazwisk wraz z opisami postaci - nigdy jej nawet porządnie nie zacząłem.

6. Obfite piersi, pełne biodra (Mo Yan (właśc. Guan Moye)) Parytet azjatycki.

7. Przypuszczam, że nie wypada już czytać Zły (Tyrmand Leopold) po ukończeniu kilkunastu lat, ale trudno. W końcu książek z okresu PRL nie czytałem aż tak znowu wiele.

8. Pytanie polityczne, ale czy będąc nacbolem* można dobrze pisać? Trzeba się przekonać. Klasztor (Prilepin Zachar)
*nacbol to narodowy/nacjonalistyczny bolszewik, grupa ekstremistyczna w rosyjskim systemie politycznym reprezentowana przez zmarłego niedawno Limonova.

9. Jedna z najlepiej ocenianych powieści polskich XXI wieku, Lód (Dukaj Jacek)
opowiada alternatywną historię Polski, a w zasadzie caratu. Zakres moich zainteresowań - 101%.

10. aleosochodzi?
Kapitał: Tom 1 (Marks Karol (Marx Karl Heinrich))
Jak nacbol, to i marksista, przynajmniej jeden z bardziej znanych.

11. Knausgård Karl Ove czyli Moja Walka t. III-VI, czyli te, co mi zostały, 66% w samych tomach, objętością jakieś 80%.

12. Despentes Virginie Tutaj mowa naturalnie o "Vernonie...", tomy II. i III. (66%).

13. "Silva rerum" Sabaliauskaitė Kristina czyli tomy II., III. i IV, o ile przetłumaczą. Kronika czasów Rzeczpospolitej Obojga Narodów z perspektywy wileńskich rodzin polskich i litewskich, Narwojszów i ich przyjaciół.

14. Mówicie, że wówczas 28-letnia Wszystko, co lśni (Catton Eleanor) (2013) rozbiła bank nagród, ale została zjedzona w telewizji śniadaniowej przez własnego premiera za szkalowanie własnego kraju zagranico i nie dostała już więcej szans na publikacje, póki co milczy? Może nowa premier zmieni stan rzeczy. Ważne, że za młodu nakręciła ze znajomymi film o zombie a z "Wszystko lśni" powstał serial.

15. Mówicie, że wypadałoby zmęczyć: Księgi Jakubowe (Tokarczuk Olga) ? Może i macie rację.

16. Oj, będzie ciężko, bo od 7-8 lat przeczytane nieco ponad 80 stron... Tęcza grawitacji (Pynchon Thomas)

17. Nie jest tak, że nie męczę tego 6 lat, bo męczę 6 i pół roku: Udręka i ekstaza (Stone Irving)

18. Zabawne, że Eco czytałem jeno eseje. Cmentarz w Pradze (Eco Umberto) ostatnia powieść wydaje się w tym kontekście najbardziej wskazana, gdyż najbliżej jej naszym czasom.

19. A to akurat męczę w oryginale: Krótka historia siedmiu zabójstw (James Marlon)
Serial też w drodze.

Over.

A co z 20? Była na niej Zimowla (Słowik Dominika) ale w międzyczasie zdążyłem przeczytać.

O siedemnastaku zaś poczytacie m.in. tutaj:
Jednostkowy kryzys czytelnictwa XII.

P.S. W zanadrzu czają się "Middlesex", "Złota gałąź" i kilka innych knig, ale o tym za kolejne 6 lat...