1. /19/ Ogrody (Iwaszkiewicz Jarosław (pseud. Eleuter))
Trzy pełne nostalgii opowiadania. Osiemdziesięcioletni Iwaszkiewicz w spokoju, ale i z rezygnacją przyjmuje upływający czas świadom, że niewiele mu go już zostało. Wspomina młodość pogodzony z odchodzeniem i zmieniającym się wokół światem. Chwilami pobrzmiewa to jak pożegnanie przed wyjazdem, jak gdyby udawał się w jakieś inne miejsce w poczuciu spełnienia: „Nie mam tu już nic do roboty i oczywiście żadnych już prac ani planów.” Liryczne i piękne.

2. /20/ A Keeper, Graham Norton, 2018
Elizabeth wraca do Irlandii, aby uporządkować dom po śmierci matki. W ukrytym głęboko w szafie pudełku odnajduje stare listy i tak trafia na ślad ojca, o którym nigdy nie słyszała, a historia, którą czytelnik stopniowo poznaje jest raczej niebanalna i trzyma w napięciu. Tak do dwóch trzecich. Norton kojarzony raczej z błyszczącym światem telewizji pisze zaskakująco dobrze i wcześniej jesteśmy w stanie wybaczyć pewne braki i potknięcia, ale potem zaczyna być nieco żenująco. Bohaterom brak psychologicznej głębi, istotne wątki nie są do końca rozwinięte i uzasadnione, za to zupełnie niepotrzebnie pojawiają się nowe. Z dobrej książki robi się pod koniec czytadło. Szkoda, bo to zmarnowana dobra powieść.
Z drugiej jednak strony, w oszczędnych słowach potrafi bardzo plastycznie i wiarygodnie oddać emocje, drobne gesty, zawahania.
Początkowo myślałam o 5, ale końcówka trochę zepsuła efekt i ostatecznie wystawiłabym jakieś 4.

3. /21/ Palestyna po raz trzeci (Pruszyński Ksawery)
W 1933 roku, wiedziony ciekawością własną i czytelników, autor odbył kilkutygodniową podróż po Palestynie, która dzięki zaangażowaniu osadników spływających z całej Europy oraz pieniądzom płynącym głownie od amerykańskich Żydów, nabierała kształtów państwa w zachodnim rozumieniu. Pełen podziwu dla ciężkiej pracy przybyszów, ich oddania idei tworzenia nowego państwa, porzucenia karier lekarzy, inżynierów, prawników i wielu innych, które w dawnych ojczyznach zapewniałyby im prestiż i wysoki poziom życia i zamienienia ich na trud robotników czy rolników. Opisuje życie w komunach kibuców, w których nie tylko zyski są wspólne, ale także ubrania, a nawet dzieci i nie kryje rozbawienia sposobem, w jaki Żydzi dostosowują komunizm do indywidualnych potrzeb.
Dzięki reportażowi Pruszyńskiego obserwujemy budowanie państwa od podstaw i życie ludzi w kraju pełnym nadziei i zmieniającym się dzięki ich wysiłkowi.
Ta lektura uzmysłowiła mi też, że właściwie nic nie wiem o współczesnych Izraelczykach i ich codzienności, bo docierające do nas wiadomości dotyczą na ogół konfliktów zbrojnych lub miejsc kultu i atrakcji turystycznych, a przecież nie to jest istotą. Seriale takie jak "Black Space" czy "Shitsel" są wprawdzie komercyjnymi tworami, ale przedstawiając kompletnie różne społeczności dają pojęcie o tym, jak wiele nam umyka.

4. /22/ Lato nagich dziewcząt (Fleszarowa-Muskat Stanisława)
Impulsem do przeczytania była przypadkowa informacja w Internecie. Zgodnie z opinią okazała się być lekturą letnią, lekką i zabawną. Także nieco nostalgiczną, pełną pięknych sukni, szerokich halek i jazzu. Istotną postacią powieści jest pies, w którego oczach ludzie nie grzeszą rozumem ani logiką.