Przecież rozmowa zawsze stanowi pułapkę dla kogoś, kto kocha prawdę. [s. 19]

Ludzie są jak bydło, pomyślał Duduś. Dlaczego nikt nie krzyczy? Nie płacze, nie modli się. Dlaczego wszyscy a skwapliwie wierzą, że wszystko będzie dobrze? [s. 24]

Trzeba się zdobyć na największą odwagę, żeby móc odrzucić przeszłość, odwagę przewyższającą znacznie tę, jakiej wymagają sytuacje niosące ogromne zagrożenie fizyczne. [s. 247]

Niepodobna przekształcić bezpośrednio przeszłości w przyszłość, ale można zastosować bardziej okrężne rozwiązanie. Traktować czas jako przestrzeń. Kiedy czas przeistoczy się w przestrzeń, jedną przestrzeń da się wymienić na inną. [s. 248]