Punktem odniesienia dla siedemnastowiecznego malarstwa Europy Północnej pozostawała przez długi czas działająca w Antwerpii pracownia Petera Paula Rubensa. Wykształciła ona kilka wybitnych malarskich osobowości, między innymi Jacoba Jordaensa, Fransa Snydersa oraz Antona van Dycka - malarza, który bez wątpienia został ukształtowany przez mistrza, ale pozostając świadomym własnych możliwości, podążał odrębną drogą twórczą i osiągnął ogromny sukces. Ten wcześnie odkryty talent dzięki swojemu niespokojnemu duchowi przemierzał Europę i obficie korzystał z dorobku wielkich poprzedników, głównie we Flandrii i w Italii, a przez popularność, jaką cieszył się na dworze Stuartów w Anglii, na wiele lat zdominował tamtejsze malarstwo.


[Wydawnictwo Bosz, 2021]