Czy to twórcy najbardziej u nas popularni, jak Éric-Emmanuel Schmitt (który przez fakt zamieszkania w Belgii nie przestał przecież być Francuzem) i Anna Gavalda, czy znani mniej lub wcale, jak Barbara Constantine, Blandine Le Callet, Christian Signol, nietłumaczona na polski Marie-Sabine Roger – wszyscy mają na koncie co najmniej jedno dzieło urzekające celnością odwzorowywania ludzkich zachowań i uczuć, wrażliwością, a przy tym doskonałą techniką narracji.

Z martwego papieru niech popłynie letni deszcz