Jak się nie zbuntuje, to nie dorośnie...
Szkoda, że moja progenitura nie jest już zastępową, bo książka „50 (małych) rewolucji, które zmienią świat” jest w sam raz na roczny (dwuletni?) program pracy małej grupy np. harcerzy. Ale zmiany można też przeprowadzać z dowolnym zespołem kolegów, bo ważne jest by „Pracować wspólnie. Podczas rewolucji nie liczy się <>, ale <>, bycie razem, posiadanie przyjaciół, którzy zbuntują się wraz z tobą. Rewolucje mogą zacząć się od jednej osoby, ale tych najbardziej skutecznych nie przeprowadza się samemu. Przeprowadza się je wspólnie, nieważne, czy z innym dzieckiem, czy z dorosłym”[1].
Może wielu z nas, mających nastolatki w rodzinie, zelektryzuje słowo „bunt”. „Bunt nastolatka” – to nie brzmi dobrze... Ale nieposłuszeństwa (?), które proponują Pierdomenico Baccalario (znany też pod pseudonimem Ulysses Moore) i Federico Taddia, nie są groźne. Część z nich dotyczy budowania przyjaznych relacji i to nie tylko z rówieśnikami: „Życz sąsiadom miłego dnia”, „Idź na jeden dzień do pracy z rodzicami”, „Zrób sobie selfie ze starszymi osobami”, „Zapytaj nauczyciela, jak się miewa”, „Poproś innych, żeby opowiedzieli ci różne historie (może być gwarą)”.
Inne zadania dotyczą ekologii: „Przestań kupować wodę w butelkach”, „Naucz się ograniczać swój ślad węglowy”, „Zostań mistrzem segregacji odpadów”, „Posprzątaj trochę swoje miasto”, „Naucz się przemieszczać bez samochodu”, „Pomóż pszczołom”.
Część rewolucji zachęca do poznawania różnorodności świata i łamania stereotypów: „Naucz się jednego słowa z każdego kraju na świecie”, „Zrób pięć rzeczy, które robi płeć przeciwna”, „Przeżyj tydzień tak jak się żyło w latach osiemdziesiątych”, „Spróbuj przeżyć jeden dzień, zużywając tylko dwa litry wody”, „Zorganizuj kolację z dniami z całego świata”, „Podawaj piłkę wszystkim, nawet tym, którzy słabo grają”.
Najtrudniejsze wyzwania dotyczą przekraczania samego siebie: „Przestań kłamać i zachęcać innych do kłamstwa”, „Skłoń burmistrza, żeby złożył ci trzy obietnice”, „Jedz tylko to, co jesteś w stanie sam zdobyć”, „Pokonaj strach”, „Spędź cały dzień nie mówiąc nie” – to ostatnie z zastrzeżeniem ”jeśli jakiś przebiegły człowiek odkryje twój sekret i zada ci podstępne pytania, aby cię wykorzystać (na przykład <>), wtedy możesz przerwać rewolucję. Jednak tylko do chwili, gdy nagły przypadek – lub przebiegły człowiek – sobie pójdzie!”[2].
Opis każdej rewolucji zaczyna się zabawną ilustracją, a kończy tabelką, gdzie dane zadanie jest oceniane wg pięciu cech, którymi są: nieposłuszeństwo („można je okazywać autorytetom lub mało racjonalnym zasadom, banalnym i niemądrym przyzwyczajeniom” [3]); ochrona planety; działać, by pomagać; mniej znaczy więcej; poznawanie i informowanie. Po wykonaniu kilku (kilkunastu lub kilkudziesięciu) zadań można zliczyć swoje punkty i zobaczyć, jakim typem rewolucjonisty się zostało, bo zmieniając świat, zmieniamy też siebie… Czy bliżej nam do Rosy Parks, Nelsona Mandeli, Remiego Parmentiera, Naomi Klein, Nellie Bly, czy Marii Skłodowskiej Curie lub innych ciekawych postaci opisanych krótko na końcu książki.
Warto dodać, że autorzy zachęcają młodych ludzi do poszerzania swoich horyzontów przez lekturę i oglądanie wartościowych filmów. Polecają je na końcu każdego rozdziału. Wśród książek są pozycje popularno-naukowe i beletrystyczne, współczesne, ale także sprzed 100 lat. Na przykład leksykon R. Henriqeusa „Morze”, powieść J. Verne’a „W 80 dni dookoła świata”, fantastyka N. Gaimana „Księga cmentarna”. Nie brak też propozycji polskich autorów - A. Bahdaja „Do przerwy 0:1”, Z. Kisielewskiej „12 Półtonów. Książka o muzyce”, M. Musierowicz „Kwiat Kalafiora”, Ł. Wierzbickiego „Afryka Kazika”, A. Dobrowolskiej „Leniwy Pieróg, czyli wege kuchnia dla dzieci”, I. Buszkowskiego „Kreatywne zabawy z papierem”, A. Wajraka „Lolek”, J. Tołłoczko „Eco deco. Czas na recykling”.
[1] Pierdomenico Baccalario, Federico Taddia "50 (małych) rewolucji, które zmienią świat", Wyd. Mamania, 2021, s. 5.
[2] Tamże, s. 179.
[3] tamże, s. 11.
(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.