Jakie wrażenie robił ten dramat na żyjących w czasach Sofoklesa? Przychodzili do teatru zabiegani, zajęci swoimi sprawami, przytłoczeni codziennym życiem, może nawet znudzeni. Mam wrażenie jednak, że po obejrzeniu sztuki nie wracali do domu już tacy sami. Widzę te łzy w niektórych oczach, te podniesione głosy w dyskusji, te zaciśnięte szczęki. Oni przeżywali oczyszczenie. Może nie wszyscy, część na pewno przysypiała, część mało to obchodziło, część może nie miała ochoty na refleksje.

Dramat jest o konflikcie, o konflikcie na wielu płaszczyznach, o konflikcie między tym, co boskie i tym, co ludzkie, między miłością a obowiązkiem, między władzą a obywatelem, wreszcie między kobietą i mężczyzną.

Naprawdę dużo stracili ci, którzy nie mieli wtedy ochoty na refleksje...