Niepublikowana za życia lub publikowana w broszurach o minimalnym nakładzie spuścizna Friedricha Nietzschego (1844–1900), epokowego myśliciela niemieckiego, jest bardzo obszerna. Niniejszy tom stanowi jej reprezentatywny wybór. Ten wybór jest reprezentatywny także w tym sensie, że pozwala w skrótowy sposób zapoznać się z całą twórczością autora. W niewydanych fragmentach znajdują odzwierciedlenie teksty wydane. Nietzsche bowiem tworzył nieustannie wiele wersji tej samej myśli w krótkich, aforystycznych formach – także dlatego, że wieloletnia choroba oczu nie pozwalała mu na dłuższy wysiłek. Z tych wersji komponował potem całości, a granica między tekstami niepublikowanymi a publikowanymi nie jest wyraźna, co dobitnie ilustruje polemika wokół skompilowanej pośmiertnie "Woli mocy".

Tom zawiera także wczesne, ukończone inedita Nietzschego. Są wśród nich tak ważne, jak wydany w broszurze dla wąskiego kręgu znajomych wykład inauguracyjny z 1869 roku "Homer i filologia klasyczna", rozprawka "Sokrates i tragedia" z 1870 roku stanowiąca prapoczątek "Narodzin tragedii" oraz dwa podstawowe teksty: "Filozofia w tragicznej epoce Greków" (niezrealizowany projekt obszernej rozprawy historycznej) oraz "O prawdzie i kłamstwie w pozamoralnym sensie" z 1873 roku, ostatni z ineditów w postaci zamkniętej.


[Wydawnictwo Aletheia, 2009]