W "Historii seksualności" Foucault bada sposób, w jaki religia, nauka, polityka i ekonomia uczyniły z dyskursu o seksualności narzędzie kontroli społecznej. Zwracając się ku starożytnej etyce, a także filozofii zen i kulturze japońskiej, tworzy ponadto koncepcję estetyki egzystencji, zachęca do tego, by uczynić ze swojego życia dzieło sztuki.

"Historia seksualności" to ostatnie dzieło Foucaulta, nad którym pracował aż do śmierci. Składają się na nie trzy prace opublikowane w latach 1976-1984: "Wola wiedzy", "Użytek z przyjemności" oraz "Troska o siebie". Ukazują nam one nowe oblicze Foucaulta: myśliciela, który do końca życia nie pozwolił zamknąć się w gotowych formułach - nawet tych, które sam stworzył.


[Słowo/obraz terytoria, 2010]