Polski historyk, którego z racji specjalizacji należy zaliczyć do grona sowietologów i marynistów, pan Paweł Piotr Wieczorkiewicz (1948 - 2009) zostawił po sobie nieopublikowane manuskrypty. Jednym z takich osieroconych przez, zmarłego przedwcześnie historyka, manuskryptów jest praca o historii ZSRS, zatytułowana ''Sowiety'' (link: Sowiety (Wieczorkiewicz Paweł Piotr)). Pan Wieczorkiewicz znany był ze swoich wyrazistych oraz niesztampowych poglądów (np. świetna i trafna recenzja ''Frontu Wschodniego, 1941 - 1945'' autorstwa Leona Degrelle'a, wielce pochlebna oraz zasłużona ocena prac Davida Irvinga, właściwa opinia o komunizmie, czy ostra ocena elit politycznych II a także i III Rzeczypospolitej Polskiej). Takiego typu opinie autora, szokujące dla wielu ludzi, karmionych latami wersją pseudo-historii, serwowanej na przykład w felietonach z GW, znaleźć można również w omawianej pracy o ZSRS, bedacej kontynuacja słynnej historii Rosji Ludwika Bazylowa (1915 - 1985). Autor opisuje nie tylko historię polityczną (oraz ściśle związaną z nią historię działalności służb specjalnych), ale podaje również zdarzenia z historii kultury, nauki oraz sztuki, które w równym stopniu wraz z gospodarką cierpiały i jęczały pod butem dogmatycznie pojmowanego komunizmu. Mnie osobiście podoba się luźny i komunikatywny język użyty w tej opowieści przez pana Wieczorkiewicza. Charakterystyki sowieckich aparatczyków są wręcz mistrzowsko sporządzone oraz do bólu trafne. Podsumowując, stwierdzam, że jest to książka, jaka powinna zagościć w szkołach (zwłaszcza u nas w kraju i w krajach Europy Zachodniej), jako obowiązkowa lektura, ponieważ stanowiłaby ona świetną odtrutkę na lewicowe brednie, które brzmią atrakcyjnie, zwłaszcza dla młodych oraz niedouczonych głów.