Cieszę się ogromnie z wydania i winszuję polskim czytelnikom tego zbioru arcydzieł literatury rosyjskiej, które wyszły spod pióra jednego z najwybitniejszych pisarzy Rosji przedrewolucyjnej, laureata literackiej Nagrody Nobla, Iwana Aleksiejewicza Bunina - nad wszelki wyraz wspaniale, przenikliwie, troskliwie i z wielką miłością przełożonych na język polski przez Renatę Lis.

Teksty, które weszły do zbioru "Późna godzina", powstawały w czasach dla Rosji przełomowych: "Ciemne aleje" pisał Bunin głównie w latach drugiej wojny światowej, w miasteczku Grasse na południu Francji, rozpaczliwie tęskniąc za dawną, tak drogą sercu Rosją; "Nieszczęsne dni" - w czasie katastrofalnego dla niej (i dla całego świata) przewrotu bolszewickiego; "Koniec" - na emigracji, krótko po nim.

"Szczęśliwy, kto oglądał świat / W chwilach przemiany i przełomu" - pisał Tiutczew. Bunin, zagościwszy na tym świecie właśnie w takich chwilach, pozostawił nam swoje wyraziste świadectwo na temat raju, grzechu pierworodnego narodu, który uwierzył słowom kusiciela, oraz wypędzenia z rajskiego Ogrodu - świadectwo przyswojone polszczyźnie przez tłumaczkę, która nie tylko zna język rosyjski, lecz także kocha go i czuje w stopniu rzadko spotykanym.

Dla polskiego czytelnika, któremu nieobca jest nostalgia za "złotym wiekiem", uczucie tragicznej utraty własnej ojczyzny i wspomnienie długiej, dramatycznej drogi do jej odzyskania, ten zbiór błyskotliwych przekładów z pewnością okaże się nie tylko zrozumiały, lecz także serdecznie bliski.

Władimir Dworiecki


Iwan Aleksiejewicz Bunin (1870-1953) - poeta i prozaik rosyjski, mistrz krótkiej formy; laureat literackiej Nagrody Nobla za rok 1933. Emigrował z Rosji w roku 1920, zmarł w Paryżu.


"Nowa literacka niegodziwość, niżej której upaść, jak się zdaje, już nie można: w najpodlejszej knajpie otwarta została jakaś »Grająca tabakierka« - siedzą spekulanci, szulerzy, dziewki publiczne i żrą paszteciki po sto rubli sztuka, piją chanszyn z czajników, a poeci i beletryści (Alosza Tołstoj, Briusow i tak dalej) czytają im swoje i cudze utwory, wybierając te najbardziej sprośne. Briusow, mówią, czytał »Gawriliadę«, wymawiając wszystko, co zastąpione zostało wielokropkiem, w całości. Aloszka ośmielił się zaproponować udział w tym także mnie - damy ci, powiada, duże honorarium. [...] Czytałem o stojących na dnie morza trupach - zamordowani, utopieni oficerowie. A tu - »Grająca tabakierka«.

"Nieszczęsne dni", fragment


Renata Lis (ur. 1970) - pisarka i tłumaczka. Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i Szkołę Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Za przekład eseju "Ameryka" Jeana Baudrillarda otrzymała wyróżnienie Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (1998). Z Jarosławem Markiem Rymkiewiczem przygotowała nowe tłumaczenie "Trzech baśni" Flauberta (przełożyła "Legendę o świętym Julianie Szpitalniku" i "Herodiadę"), które ukazały się w serii "Wielcy pisarze w nowych przekładach" (2009). Napisała hasło o polskiej recepcji Flauberta do "Dictionnaire Gustave Flaubert", który ukaże się we Francji nakładem wydawnictwa Honoré Champion. Jest autorką "Ręki Flauberta" (2011), za którą otrzymała m.in. nominację do Nagrody Literackiej Nike oraz wyróżnienie w konkursie o Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza. Mieszka w Warszawie.


[Wydawnictwo Sic!, 2012]