Książka jest jednym z nielicznych w piśmiennictwie polskim w ogóle, a pierwszym w tak szerokim zakresie – od historii aż po historię literatury – ujęciem monograficznym tematu zbójnictwa karpackiego. Poddając w rozległych ramach czasu (od XVII w. aż po lata międzywojenne) bacznej uwadze badawczej rzeczywistość wsi podkarpackiej i jej odbicie w literaturze, przynosi bogaty plon spostrzeżeń na temat przyczyn sprawczych rozwoju i zaniku procederu zbójectwa w Karpatach Wschodnich, Tatrach, Beskidach i na Śląsku Cieszyńskim.


[Wydawnictwo Literackie, 1973]