"Pestka" jest typową historią romansu z żonatym mężczyzną, który oczywiście nie zamierza się rozwieść mając wygodną żonę pod ręką, dzieci i atrakcyjną kochankę, dopiero pod koniec książki zmienia zdanie, jednak kto zna zakończenie, ten wie, że wtedy już jest za późno.

Główna bohaterka to egzaltowana, skupiona na sobie i swojej miłości trzydziestoparolatka, która najlepsze lata młodości przeżyła, wykorzystując atuty swojej urody i romansując na prawo i lewo. Ma powiernicę - brzydszą od siebie zmęczoną matkę - którą oczywiście zawsze musi pouczać, jak tamta ma żyć i jak beznadziejne ma małżeństwo.
Gdy trafia ją strzała Kupidyna, bezwzględnie dąży do spełnienia, nie bacząc na dobro osób trzecich, jak żona jej wybranka czy jego dzieci. Przyjemność niższego rzędu opakowana w papierek "miłości" musi zostać zaspokojona tu i teraz. Wartości moralne ustępują przed pożądaniem.
Żonaty mężczyzna, Borys, nie jest lepszy. Mając zobowiązania rodzinne, chętnie wikła się w związek z dużo atrakcyjniejszą od zmęczonej, szarej żony, pełną życia kobietą, jeszcze nie przytłoczoną obowiązkami macierzyńskimi, żyjącą jak kolorowy ptak.

Powieść kończy się tragedią, ale jest to tragedia wywołana egoizmem dwójki głównych bohaterów - ona, będąc atrakcyjną kobietą i mając wielu wielbicieli wybiera zajętego mężczyznę, wiedząc o jego zobowiązaniach rodzinnych. On, choć ma rodzinę, brnie w romans łamiąc życie dwu kobiet. Trudno mieć cień sympatii do dwojga głównych bohaterów.