Bardzo zaciekawił mnie opis fabuły. Przerażająca przepowiednia, którą usłyszała Norah, sprawiła, że zapragnęłam się przekonać, jaki wpływ będą miały na jej decyzje słowa przypadkowej osoby spotkanej na ulicy. A trzeba zaznaczyć, że mocno skomplikowały jej nowy start.

Norah jest dziennikarką. Przeprowadza się z Berlina do Wiednia, gdzie ma już zapewnioną nową pracę. Dokucza jej samotność, ale nowych znajomych trzyma na dystans. Kontakty utrzymuje tylko z trójką dawnych przyjaciół i sąsiadką z piętra wyżej. Jest mocno wyczulona na przemoc fizyczną, jaka spotyka kobiety ze strony mężczyzn i nie boi się głośno temu sprzeciwiać. Zaskoczyło mnie, że powód, jaki miał wpływ na rozpad jej związku, był taki banalny. Na pewno jest to kobieta zdecydowana i odważna.

Miasto przedstawione w powieści jest raczej tłem dla rozgrywanych wydarzeń. Nie ma w sobie żadnej magii, niczym się nie wyróżnia. Może samo w sobie nie jest mroczne, ale deszczowa i mroźna aura sprawia, że odbieramy je jako ponurą metropolię, która wieczorami staje się niebezpieczna.

Muszę powiedzieć, że „Cień” ma dość dobrze skonstruowaną intrygę, która została przemyślana. Zakończenie trochę rozczarowuje. Spodziewałam się czegoś innego, bardziej mrocznego, nawiązującego do przeszłości głównej bohaterki. Nie jest ono złe, nawet całkiem sensowne, ale nie tego oczekiwałam. Nawet można się go domyślić. Pojawiła mi się w głowie taka myśl, ale nie pasowała mi do reszty niepokojących wydarzeń, więc ją odrzuciłam.

Całość czyta się dość szybko z wciąż rosnącym zainteresowaniem, które jednak gdzieś ulatuje pod sam koniec historii. Powieść uświadamia nam, jak łatwo jest nas zmanipulować, kierując naszą uwagę na podrzucane tropy. Podoba mi się atmosfera niepokoju wywołana uczuciem bycia ciągle obserwowanym. Nie jest to zła powieść, ale jeśli szukacie "efektu wow", to niestety się zawiedziecie.

[Recenzja była wcześniej publikowana na moim blogu oraz na stronach księgarń internetowych]