Oby wszystkie książki przeczytane w tym roku, były choć w połowie tak dobre jak ta!

Jest takie powiedzenie, że zemsta jest słodka! Nic bardziej mylnego. Jest trująca, destrukcyjna, wysysa z człowieka energię, pożera duszę i na koniec zabija. I co najgorsze, nie daje satysfakcji. Prowadzi donikąd. Świetne to było! Bo przecież wszyscy lubimy książki o psychopatach! Tutaj karty rozdaje Abbott. Od początku do końca. Może nam się wydawać, że wszystko wiemy - ale nie !

Od początku mocne wejście, małżeńska sypialnia skąpana we krwi, zwłoki męża, kobieta, która przyznaje się, że go zabiła. Dlaczego? Czy wszystko jasne!? W jakim jesteśmy błędzie, okazuje się, kiedy skończymy ostatnią stronę. Fabuła (bo akcji w sensie "dziania się" to raczej jest niewiele), stopniowanie napięcia, intryga, portrety bohaterów, szczególnie tych dwóch kobiet, partnerki i siostry. Evie i Cleo. Genialne. Ale cała warstwa psychologiczna to była uczta. Niezbadane są meandry ludzkiej psychiki! Czy każdy może zostać psychopatą?? Jakaś trauma, ciężkie życie, czy wszyscy mamy ku temu predyspozycje? Ta tajemniczość i niepewność, kto się okaże mordercą.

Szeroko pojęte zło, zemsta, potwory, które trzymamy zamknięte, ale karmimy je nienawiścią, żeby w końcu mogły wybuchnąć czy tez pożreć nas w całości! Tak, takie thrillery psychologiczne to ja poproszę.

Opinia była zamieszczona w innych serwisach.