Kraina Kota to świat bajki, świat tarota, który jest osnową całej powieści. Brzmi jak podręcznik dla wróżek? Nie ma obawy, to tylko Terakowska.

Terakowska jak zawsze ma nietypowy pomysł. Umieściła akcję w karcianej krainie, wysłała do mężatki spodziewającej się dziecka kota z tej krainy i stworzyła niemowlaka, który mówi pełnymi zdaniami i lata. To wszystko tylko po to, żeby pokazać, jak wspaniała może być miłość i że trzeba szukać, że życie powinno być poszukiwaniem, bo inaczej wszystko jest niemożliwe.

Ta książka to powrót do krainy dzieciństwa, krainy baśni, w której wszystko jest możliwe, nawet śpiew feniksa. Sięgam po nią zawsze wtedy, kiedy czuję, że muszę na chwilę się zatrzymać, odetchnąć, przypomnieć sobie chwile, kiedy mama robiła dżemy jabłkowe i wiśniowe, a ja w deszczowy dzień wróciłem z biblioteki.

Często do niej wracam.