Użytkownik: kornwalia 22.10.2009 08:47 napisał(a):
Odpowiedź na: Sołżenicyn kolejny raz po... | oczernik Książka, która dobitnie pokazuje genialność pisarza i jego wielki talent. Tak lubię literaturę rosyjską i tak dawno nie miałam okazji czytać żadnej książki stamtąd...

Nie spotkałam się jeszcze z taką książką. Podeszłam do niej jak do jeża, taka cegła, temat sugerujący co tam może być. Oczarował mnie już pierwszy rozdział. Rzadko się spotyka pisarzy z taką umiejętnością "pomijania" siebie w książce. Sołżenicyn jest tak dyskretny i nienarzucający się w tym dziele, jakby ono napisało się samo. Nie czuć ciężkiej obecności boga - pisarza, jak to jest zazwyczaj.
Wszystko opisane jest w sposób nieprawdopodobnie prawdziwy. Takie jest właśnie nasze życie, niczego mu nie dodał i niczego nie odjął. Dla nas zmieniły się tylko realia polityczne. A człowiek jest taki sam.
Miałam wrażenie jakby każdy rozdział był taką mini-książką, ponieważ każdy był zagadką, nigdy nie wiedziałam co się dalej zdarzy, Sołżenicyn burzył wszelkie moje podejrzenia. A przecież pisarze tak często korzystają z jakichś tam utartych schematów i co jakiś czas czytelnikowi wcale nie trudno nastawić się na coś.

W najprostszym rozumieniu "Oddział chorych na raka" jest książką o ludziach w czasach totalitaryzmu, i to też mi się podobało, że pisarz pokazał to nie poprzez wojny, politykę, obozy, tylko przez szpital i zwykłe rozmowy między pacjentami.
Jednak przede wszystkim dla mnie jest to książka o człowieku i o szacunku do niego.

Użytkownik: BardMirMił 17.12.2013 16:27 napisał(a):
Odpowiedź na: Sołżenicyn kolejny raz po... | oczernik Wydaje mi się, że połączenie tak ważnego i ciężkiego tematu z kunsztem Sołżenicyna musi po prostu zakończyć się sukcesem. Na pewno przeczytam !