Nic nie może być inaczej, jeżeli ludzkie życie ma być lepsze. [s. 28]

Rozwój człowieka powinien zmierzać do utraty świadomości o sobie. Podobnie jak księżyc, ziemia nie nadaje się do zamieszkania, a my sami siebie oszukujemy, że jest to nasz prawdziwy dom, bo nie mamy się gdzie podziać. Ziemia jest dobra dla istot nierozumnych lub niewrażliwych. Może wyjściem dla człowieka będzie cofnięcie się, aby stał się tylko siłą. [s. 102]

Życie jest bogatsze niż wszelkie przepisy. Moralność jest ideą, a życie życiem. Jakże je wtłoczyć w ideę, by go nie uszkodzić? Większą krzywdę wyrządzono życiu przez zapobieganie grzechowi niż ta krzywda, którą wyrządzał grzech. [s. 123]

Należałoby zabijać przeszłość wraz ze zmierzchem każdego dnia. Zatrzeć ją, aby nie bolała. Łatwiej byłoby znosić dzień, który trwa, nie byłby odmierzany tym, co już nie istnieje. A tak mieszają się widma i życie i nie ma ani czystej pamięci, ani czystego życia. Wzajemnie się zabijają i przeczą sobie nieustannie. [s. 179]

Derwisz i śmierć (Selimović Meša)