Wydawało mi się zawsze się, że książka o modzie byłaby raczej niezbyt fascynująca. Nie sądziłam nawet, że można napisać książkę fabularną, której głównym tematem byłaby moda. A połączenie mody z teorią chaosu? Brzmi jak zadanie nie do wykonania. Jednak Connie Willis w swojej powieści "Przewodnik stada" jak najbardziej sprostała temu wyzwaniu.

Co może być obiektem mody? Wszystko. Taśma klejąca, hodowla owiec, różowy kolor, cafe latte i tiramisu, spotkania integracyjne - to tylko kilka przykładów. Główna bohaterka powieści, Sandra Foster, jest socjologiem. Jej zadaniem jest odkryć nie to co może stać się modne, ale mechanizm, który powoduje powstanie i rozprzestrzenianie się mody. I zapewne odkryłaby to o wiele szybciej, gdyby na drodze nie stawały jej ciągle niekompetentna asystentka, innowacyjne "skrócone" formularze, czy pewne stado owiec. Ale może gdyby nie one, tajemnica pozostałaby na zawsze nierozwiązana?

Powieść utrzymana jest w konwencji satyrycznej w stosunku nie tylko do mody, ale też środowiska naukowego. W humorystyczny sposób wyśmiewa niekończącą się ilość papierkowej roboty, bezsensowne zarządzanie, wykonywanie projektów na żądanie, a przede wszystkim bezmyślne podążanie za tłumem, niczym owce. I choć większość ukazanych mód w pierwszej chwili sprawia wrażenie przerysowanych do granic absurdu, możemy podejrzewać, że są o wiele bardziej prawdziwe i realne.

Styl Connie Willis jest niemożliwy do pomylenia. Jak w każdej niemal jej powieści, tak i na stronach tej książki pojawia się ogromna liczba powtarzających się motywów, takich jak taśma klejąca, owce, lalka Barbie, poezja Browninga, czy nawet autobusy i rzeki... Motywy te w jakiś magiczny sposób nie wprowadzają niepotrzebnego zamieszania, a uzupełniają się i tworzą niesamowitą sieć wzajemnych połączeń i zależności. Mimo wielu fragmentów omawiających różne teorie naukowe całość napisana jest bardzo przystępnym językiem.

Polecam tę książkę wszystkim miłośnikom dobrego humoru, a zwłaszcza tym, którzy choć trochę interesują się nauką.