"Zimowy wiatr na twojej twarzy ", który wypożyczyłam w bibliotece, zrobił na mnie duże wrażenie. Epicka powieść Carli Montero, ukazująca dramat Hiszpanii rozdartej wojną domową i jej zaplątanie się w udział w II wojnie światowej po stronie hitlerowców, a na tym tle historię niespełnionej miłości dwojga głównych bohaterów, wciągnęła mnie, jak nieczęsto się mi to zdarza, swą wielowątkową fabułą oraz tłem historycznym. Czytałam tę interesująco napisaną książkę, której walorem jest fakt, iż powstała na bazie autentycznych wydarzeń, a jej bohaterowie mieli swoje pierwowzory wśród członków rodziny pisarki, z dużym zaciekawieniem, ale i nie bez silnych emocji, wywoływanych nawet nie tak losami pojedynczych bohaterów powieści, jak niezwykle boleśnie doświadczonego narodu hiszpańskiego.

Książkę warto przeczytać, by nie tylko emocjonować się pełnymi dramatyzmu losami i skomplikowanymi miłosnymi relacjami dwójki bohaterów, Leny i Guillena, ale również a może nawet przede wszystkim dla tła historycznego, w którym akcja powieści się dzieje. Dla mnie najbardziej emocjonalną częścią książki jest ta opowiadająca o Oviedo w Asturii i jego oblężeniu. To tam rozeszły się drogi Leny i Guillena.

Dzięki tej powieści nie tylko odświeżyłam sobie historię Europy z I połowy ubiegłego wieku, ale, co cenne, zdobyłam dodatkową - i to w frapujący mnie sposób przedstawioną - wiedzę z tą historią związaną.

Tekst pochodzi z mojego bloga.