"Tatuażysta z Auschwitz " Heather Morris jest kolejną z lektur dotyczących losów Żydów, którzy w czasie II wojny światowej trafili do obozu koncentracyjnego i zbiegiem okoliczności trafiła im się funkcja, dzięki której mogli przeżyć. Nie musieli pracować przy ciężkich pracach fizycznych. Czasami nie wiadomo jednak, czy nie byłoby to lepsze, niż wykonywanie pracy lżejszej, ale bardziej obciążającej dla psychiki. Główny bohater został tatuażystą - nie było wyboru, tatuował numery nawet na małych wychudzonych dziecięcych rączkach. Jeden tatuaż zapamiętał na całe życie, numer dziewczyny, którą pokochał praktycznie od pierwszego spojrzenia. Szukał jej w obozie, chciał jej pomóc, żeby przetrwała. W obozie, tak jak i wszędzie, liczyły się możliwości, znajomości nie tylko ze współwięźniami. Tatuaż zrobiony na ręce drobnej dziewczyny zaowocował wielką miłością, która mimo bardzo trudnych warunków obozu i później po wojnie przetrwała. Bohater nigdy później nie wspominał o swoich wojennych losach nawet własnym dzieciom. Było to dla niego strasznym przeżyciem, które pozostawiło w nim ślad na całe życie.

Czytałam wiele książek na temat pobytu ludności różnych narodowości w obozach koncentracyjnych; są one bardzo do siebie podobne, opisują okrucieństwo Niemców w stosunku do więźniów, natomiast tutaj opisane są losy więźnia zmuszonego do pracy, tak jak zmuszano i innych, ale w jego przypadku praca polegała na okaleczaniu, numerowaniu współwięźniów. Lubię czytać tego rodzaju historie, dają mi większy obraz poznania tamtych czasów. Mam to szczęście, że nikt z mojej najbliższej rodziny nie przechodził męki obozowej i nie miał traumy, ale to, co czytam, jest okrutne. Mam nadzieję, że nigdy więcej nie dojdzie do takiej sytuacji, gdzie ludzie ludziom zgotowali tak okrutny los.

Recenzja pojawiła się też na innych stronach.