„Jako badacze zjawisk nadprzyrodzonych Lorraine i ja szczególnie interesujemy się cmentarzami. Wiemy, jak nasłuchiwać – i czego – w świecie duchowym”[1].

„Nawiedzenia. Historie prawdziwe” to zbiór opartych na faktach opowieści, których bohaterami są duchy – zazwyczaj pojawiające się na cmentarzach. Połowa książki dotyczy historii, które mają związek z wiekowym cmentarzem Union w Connecticut. Opowieści z drugiej części książki zostały „zebrane” z innych cmentarzy. Umieszczone na okładce nazwisko Eda i Lorraine Warren – słynnego małżeństwa zajmującego się sprawami paranormalnymi – może być nieco mylące. Nie brali oni udziału we wszystkich opisanych sprawach, większość opatrują po prostu eksperckim komentarzem. Są przekonani, że w cmentarnych „szeptach, krzykach i błaganiach umarłych można usłyszeć całą historię ludzkości”[2].

Historie składające się na „Nawiedzenia…” pomimo wspólnego „duchowego” mianownika są dość zróżnicowane. Niektóre dotyczą zamierzchłych już czasów, inne wydają się bardziej współczesne. Znajdziemy tu m.in. sprawę morderstwa, do którego pchnęła żądza, i wypływających na powierzchnię (choć solidnie obciążonych) zwłok, i rozmowy z duchami, a także historie z prekognicją w tle. Jest tu zagubiony w czasie siedemnastowieczny łowca jeleni i Biała Dama, i niespodziewany pasażer-widmo, i gospodarz talk-show, spotykający się ze swoim nieznanym, nieżyjącym synkiem, i kobieta przyjaźniąca się z duchem, i senator, któremu ekscentryczna ukochana ciotka wyznała mroczną tajemnicę, i człowiek, który w nowym domu śni o makabrycznym morderstwie (choć zawsze budzi się tuż przed jego dokonaniem). Te opowieści mają swój specyficzny klimat, choć wszystko podane zostało trochę suchym, niemal sprawozdawczym tonem, a niektóre rozdziały wydają się urwane.

Wierzyć czy nie wierzyć w zaprezentowane historie? Pozostawiam to pytanie bez odpowiedzi. Jedno jest pewne – można się najeść strachu przy lekturze!

[1] Ed i Lorraine Warren, Robert David Chase, „Nawiedzenia. Historie prawdziwe”, tłum. Martyna Plisenko, Wydawnictwo Replika, 2019, s. 20.
[2] Tamże, s. 238.