Wydawnictwo NapoleonV znowu bardzo pozytywnie zaskoczyło swoich czytelników ponownym wydaniem książki (wydanej pierwotnie w 1926 roku) pana Ludwika Zembrzuskiego (1871 - 1962) o służbach zdrowia w armiach antycnego świata (link: Służba zdrowia w wojskach starożytnego świata (Zembrzuski Ludwik)). W tym przekrojowym i siłą rzeczy wstępnym opracowaniu tematu, czytelnik zostaje zaznajomiony z podstawami organizacji wojskowej oraz dostępnej w nich opieki medycznej dla wojaków z takich oto nacji, jak: Egipcjanie, Indowie, Persowie, Hebrajczycy, Grecy, Macedończycy, Rzymianie oraz Barbarzyńcy (tu Germanie). Zaoferowane zostało czytelnikom dość szerokie spektrum patrzenia na medycynę wojskową ludów starożytnych i trochę szkoda, że pomimo rzeczywiście imponującej szerokości (w sensie geograficznym) podejścia do opisywanego zagadnienia, autor nie znalazł, na kartach swojej pracy, miejsca dla opisu dokonań na polu medycyny wojskowej, jakimi mogli pochwalić się starożytni Chińczycy. Opis organizacji wojskowej oraz opis towarzyszącej jej sztuki medycznej w armii rzymskiej oraz ich stopniowego rozwoju (w przypadku medycyny rozwoju zwłaszcza z racji wpływów greckich) zajmuje połowę omawianej pracy. Panu Zembrzuskiemu udało się w niewielkim objętościowo dziele zamieścić sporo ciekawych informacji, dlatego drobne nieścisłości w opisie sposobu walki formacji takiej, jak falanga macedońska, można mu spokojnie wybaczyć. Nie to było przecież tematem tego wstępnego opracowania, dotyczącego przecież bardzo szerokiego oraz niezwykle różnorodnego tematu badawczego.