Jest taka mała miejscowość, w której nigdy oficjalnie nie mieszkałam, nawet na czasowo, ale gdyby zliczyć cały spędzony tam czas, może by się okazało, że było go więcej, niż w którymś z miast, w których byłam zameldowana na stałe. Arkadia mojego dzieciństwa, kraina bzu, floksów i lwich paszczy, białych poziomek, czarnych morw i złotobrązowych agrestowych konfitur, chleba prosto z piekarni, twarożku z miętą i ciastek na smalcu, i najwspanialszej biblioteki pod słońcem – nie dlatego, żeby była jakaś szczególnie wielka ani dobrze zaopatrzona, ale dlatego, że czytelnika, nawet takiego sezonowego, jak ja, traktowano tam jako KOGOŚ wyjątkowego, kto przyszedł po COŚ wyjątkowego, i na ogół to COŚ otrzymywał, zapamiętując wrażenia na długie lata. Nie mam tam już miejsca, gdzie bym się mogła zatrzymać, więc i bywam rzadko, a kiedy mnie nachodzi nostalgia – cóż, na ogół obchodzę się smakiem. Ci, co się wywodzą z dużych miast, albo z mniejszych miejscowości pobłogosławionych przez los faktem, że osiedlił się w nich jakiś znany artysta czy też powstała jakaś ważna inwestycja, mogą sobie na półce ustawić cały szereg tytułów, opisujących czy to beletrystycznie, czy dokumentalnie miejsce, od którego biegną ich korzenie.

A ja? Wyjąwszy znajdowane w książkach historycznych jednozdaniowe wzmianki o pobycie w Nowym Korczynie (wówczas całkiem sporym mieście) któregoś z późnych Piastów lub Jagiellonów, albo o przechodzącym tamtędy froncie walk legionistów pod dowództwem Marszałka Piłsudskiego, i odliczywszy pojedyncze przewodniki po okolicy, zawierające tyle samo lub mniej zdjęć i informacji, co strona internetowa gminy, nie mam prawie żadnego literackiego okna, przez które mogłabym od czasu do czasu zerknąć wstecz.

Po długich poszukiwaniach udało mi się znaleźć mocno już archaiczną pozycję O królach i kapuście (Brandys Marian) , której autor nie dość, że parę słów napisał o samej miejscowości, to jeszcze odwiedził bibliotekę – TĘ bibliotekę. Druga książka, po której sobie co nieco obiecywałam, Nowy Korczyn przez stulecia: Szkice z dziejów Nowego Korczyna i okolic (Przybyszewski Stanisław Marian (ur. 1950), Bienias Andrzej), okazała się praktycznie niedostępna: wszystkie aukcje na allegro zakończone, wszystkie egzemplarze w antykwariatach już sprzedane, a najbliższa biblioteka, w której można ją znaleźć, gdzieś o sto kilometrów stąd.

I nagle natrafiłam na informację, że istnieje coś takiego, jak Dziewczyna z Korczyna (Drozd Elżbieta) – i to, o dziwo, osiągalna w mojej bibliotece. Wypożyczyłam i zaraz po doniesieniu do domu rzuciłam się na część pierwszą, zatytułowaną „Mój Korczyn”. Czytałam i dziwiłam się – jak różni się to, co pamiętamy, choć wspomnienia pochodzą z tego samego okresu! Bo gdzie biblioteka na przykład? Ale oczywiście znalazły się i pewne wspólne elementy, chociażby doskonale zapamiętany i przeze mnie sklepik ze słodyczami (nie tylko słodyczami, raczej z asortymentem typu „mydło i powidło” – jeśli się nie mylę, to można tam było bodaj nabyć i lep na muchy, i naftę do lampy. Chyba, że były dwa, jeden obok drugiego). Cieszyłam się krótko, bo – jak się okazało – ta część stanowi zaledwie trzydzieści parę z ponad dwustu stron, a na nich mieszczą się także wspomnienia autorki dotyczące rodziców, rodzeństwa, nauki w szkole średniej w innym mieście i przygotowań do wyjazdu za granicę, na który zdecydowała się krótko po dwudziestce. Następna opisuje jej późniejsze życie w Australii: karierę zawodową, działalność społeczną, tamtejszych przyjaciół, podróże zagraniczne… Nawet o wizytach w rodzinnej miejscowości na przestrzeni kolejnych 40 lat ledwie zdawkowe wzmianki. A reszta, prawdę powiedziawszy, już mnie aż tak nie zainteresowała; nie powiem, że mnie nie ciekawi, jak się ludziom żyje na obczyźnie, ale musiałoby to być napisane jakoś bardziej „z ikrą”, a nie składać się z dość monotonnego wyliczania, co autorka robiła w pracy, gdzie i kiedy poznała poszczególne wspominane w tekście osoby, jakie miejscowości odwiedziła podczas tej czy owej wycieczki.

Tak więc nadal czekam na nieistniejącą jeszcze książkę, dzięki której zobaczę MÓJ Korczyn…