"Przekroczyć rzekę" to pierwsza przeczytana przeze mnie powieść Anny J. Szepielak i pewnie sięgnę po kolejną część tej sagi rodzinnej.
Plusami są na pewno bohaterowie i intryga, choć moim zdaniem punkt kulminacyjny był za wcześnie i przez to końcówka (kilkadziesiąt stron...) utraciła trochę impet. Wiem, że autorka miała jeszcze inną zagadkę w zanadrzu, ale była ona już dla mnie tym "drugim grzybem w barszcz" - co za dużo, to niezdrowo.
Powieść przypominała mi nieco utwory Victorii Holt : młoda, niewinna bohaterka, intrygi, czarne charaktery, rodzinne sekrety, tajemnicze/opuszczone domostwa, dobra i zła służba, niańka/ciotka, wątek romantyczny, zemsta, obłąkaniec, zbrodnia i...kara.
Ogólnie pozostawiła we mnie pozytywne wrażenie, brakuje mi takich książek pisanych przez współczesne polskie pisarki.