Główna bohaterką jest Michalina, która jest aktorką. Pracuje w prowincjonalnym teatrze w G. Tam też mieszka z Maciejem, trochę starszym kolegą po fachu. Jednak prawdziwe uczucie żywi do Alana, pisarza z Warszawy. I to właśnie tam co jakiś czas kursuje pociągiem na spotkania. Alan jednak - inaczej niż Maciej - nigdy nie zdobywa się na wypowiedzenie swoich uczuć do Michaliny. Przy jednej z kolejnych wizyt w Warszawie bohaterka dowiaduje się, że jej wielka miłość będzie ojcem. Z tego powodu postanawia zakończyć swoją znajomość z Alanem, co nie jest dla niej łatwe. Gorzej, że Maciej dowiaduje się o romansie swej ukochanej. W ten oto sposób życie aktorki zaczyna się sypać. Jednak przyjaciele ją wspierają i pomagają w tych trudnych komunistycznych czasach. Michalina po tragicznej wiadomości podejmuje decyzję o zakończeniu pracy w teatrze w G. Jedzie do Warszawy, gdzie czeka na nią Alan, proponując jej rolę w filmie, do którego napisał scenariusz. I tak oto wyjeżdżają oboje do Indii na zdjęcia. Nagle życie aktorki się zmienia, ale czy na lepsze?
Czy Alan i Michalina będą szczęśliwą parą?
Czy Michalina wróci do Polski?
I czy jeszcze wyjdzie na scenę?

Jakoś ciężko mi coś napisać o tej książce. Trochę mnie wynudziła. Po pierwsze, nie lubię książek, w których nie ma podziału na rozdziały. Nie pytajcie, czemu - po prostu drażni mnie ich brak. Po drugie, jest dosyć mało dialogów, a moim zdaniem znacznie ciekawiej czyta się dialogi niż opisy. Po trzecie, trochę mi się dłużyła ta historia; dopiero gdy przeczytałam ponad połowę, zaczęło się dziać coś, co zachęcało do dalszego czytania.
Książka zdecydowanie nie jest porywająca. Ukazuje, jak to było w czasach komuny, jak trudno było o większość rzeczy. Jednak mimo, iż ciekawa jestem tamtych czasów, ta książka zdecydowanie nie przypadła mi do gustu.