Losy ludzkie, droga, jaką człowiek zdobywa sobie szczęście, są tematem powieści młodego pisarza radzieckiego Jewgienia Karpowa.

Odwieczny konflikt między marzeniami młodości, a prozą życia, pragnieniami, a surową rzeczywistością rzucony jest na tło opowieści z życia radzieckiej inteligencji technicznej, na tło perypetii w miłości i pracy trzech młodych przyjaciół inżynierów.

Poruszając zagadnienia moralności i obyczajowości współczesnej Karpow nie idealizuje stosunków w środowisku, jakie opisuje. Bohaterowie jego dochodzą do celu drogą uporczywych wysiłków, nieraz zawodów, zwątpień i upadków.

Książka utalentowanego pisarza rzuca ciekawe światło na problemy współczesnego życia radzieckiego.

[PIW, 1961]