W podziemiach wielopoziomowego parkingu w Londynie zostaje zastrzelonych trzech agentów UNACO, a jednemu udaje się uciec; szefostwo organizacji uważa, że ten zamach może być poważnym argumentem dla sekretarza generalnego ONZ za tym, by ją rozwiązać. Poszlaki wskazują na to, że za zabójstwem stoi IRA; Mike Graham i Sabrina Carver udają się więc do Londynu, by tam współpracować z brygadą antyterrorystyczną Scotland Yardu, zaś Fabio Paluzzi, nowy pracownik zespołu, ma sprawdzić, czy IRA ma coś wspólnego z transportem broni szkunerem, który zatonął na wybrzeżu USA w pobliżu przylądka Cod. Graham i Carver, wiedząc, że IRA będzie chciała usunąć ocalonego agenta, podążają tropem terrorystów do Szwajcarii i próbują go uratować; mordercy jednak stale są o krok przed nimi. Tymczasem terrorystka Fiona Gallagher samowolnie bierze na cel senatora Jacka Scoby'ego, którego śmierć jest nie na rękę mafii, pragnącej wykorzystać układy senatora do przerzutu narkotyków z Kolumbii do USA; Radzie Armii IRA również to nie odpowiada, więc próbuje ona współpracować z policją w celu ujęcia terrorystki.

Ta książka ma tyle wspólnego z Alistairem MacLeanem co koń z koniakiem – i czytając ją, a także całą serię o UNACO, już wcześniej zastanawiałem się, do jakiego stopnia te rzekomo pozostawione przez MacLeana scenariusze filmowe zostały przerobione przez innych pisarzy. A może MacLean chciał tymi scenariuszami stworzyć odskocznię od typowej dla siebie literatury? Piszę tak, ponieważ „Śmiertelnej pułapce” zdecydowanie bliżej do wybuchowych strzelanek w stylu Roberta Ludluma niż do kameralnych historii w surowych sceneriach. Czyta się to dobrze i leciutko, fabuła wciąga niczym lotne piaski, ale jak szybko się ją czyta, tak szybko zapomina – na plażę jest to więc książka jak znalazł.